Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. II. Budapest 1903.

2. Somogyi Péter naplója. 1557—1558. (Stromp László.) Kétrészben. Elmondja Oláh Miklós esztergomi érsek alatt Pozsonyban, Nagyszombatban, Znióváralján átszenvedett fogságát és vallatását és majd meg kiszabadulását .

tantur diligenter. Egressus tandem post exiguas horas Kermendi, jubet nos una cum judice, juratisque ingredi. Nos vero ingressi tremebundi Curiam praesidis, separamur ab invicem longe intervallo. Illi quidem in diversorium demisso humi revertuntur, nos contra in dura conjicimur vincula, maesta facie, cum maximo Spectantium ludibrio, ac quorundam Epicureorum Applausu. Instante vero vespere, ducimur per Carceris custodem, ah contumeliosi, despecti, in abditum, squalidum ac olentem instar averni carcerem. Turca catenatus precedit, visu diffi­cilis, vultu horrendus, caeteraque monstrum hominis. Hunc proxime duo nostri ministri, constricti instar jumentorum, sub­sequuntur, quos et ipse cominus tardo insequor gressu. Distrahen­tibus itaque nobis sic misere intereundum, en Archiepiscopus demisso cano capite circumspectat ad placitum, late patulis undique fenestris, in nostram perpetuam contumeliam, pars vero spectantium Aulicorum fixa in Cancellis haerens, contem­platur similiter nostrum aprobrium. Nos vero . . . Repleti memore tendimus ad sedes tene­brarum infimas, eoque intrusi, inter Vermes, aliasque infinitas pernicies terrestres mansimus pervigiles usque in sequentem lucem. Maceratis igitur in Apostolica Arce, aliquandiu nimia . . . sitique, intra paucos tandem dies conveniunt in Archiepi Re­giam, preside ipso primate epi(scopi), propositi, doctores theologici, canonici, viri religiosi, tum Posonienses, tum vero Tyrnavienses, aliique ecclesiastici et nonnulli Aulicorum opti­mates. Convenientibus igitur principibus sacerdotum in unum ex aedicto Praesidis,-Ac sic consultantibus simul in nostram futuram calamitatem, primus omnium nostrorum Michael Hadán evocatur ad examen theologicum, quo examinato, longa inter­capedine a nobis separatur in domum pistorum. Hunc proxime subsequitur Andreas parochus de Sellye, qui similiter exami­natus in di ver sum a priori mittitur locum, nimirum in gra­narium. Postremo vero ipse, tamquam scholasticae sectae infimus imitátor omnium novissime extrahor, ignarus ordinis sacerdocii ac juris ecclesiasticae (sic) quamvis prius omne negotium tutus meo commiserim parocho, tamquam domino servus. quem sperabam, cuncta rite ordinaturum negocia. Sed improvisa fefellit opinio. Cum igitur in compedibus prodirem resonantibus, mox compulsus sum ad dandum sacramentum, idque per invo­cationem Deiparae Virginis ac cacterorum sanctorum sanctarum­que virginum, quod cum divino Adjutore recusarem, Alii objiciunt jusjurandum Ipsius Salvatoris, Amen, Amen dico

Next

/
Oldalképek
Tartalom