Toldy Ferenc (szerk.): Analecta monumentorum Hungariae historicorum literariorum maximum inedita.
VI. Laurentii de Monacis história de Carolo II rege Hungariae
HIST. DE CAUOLO II. K. HVNÖ. Semper solicita, atque indignans tendet, in illos Collectum virus in te conflabit; omitto Reginas dominas ; alienam ne pete sortcm. Hie tibi debetur sceptrum, ccu magna Tonantis Signa docent, hostcm Ottonem qui milito multo Fidentem stravit ; qui totam armisque virisque Calcantcm Ausoniam, populis, opibusque superbum Te regnis, animaque tua spoliare volentem Percussit sine marte ducem ; qui solus ab alto Innumeros variis dispersit cladibus hostes. Ipse viam Deus inveniens miscrabitur ultro. Interea duros tolerando vince labores. Coniugis haud motus sermonibus, efferat aures Ambitio internis haerens scelerata medullis. Dumque iterum tentat lacrymans revocare maritum Foemineis, inquit, non spernam fletibus altara Fortunám, quae sponte venit, nec culmine natum Fvaudabo Hungarico ; iam nos manet uncta galea. Ibimus. Haec fatus vestigia flectit ad urbem. Tunc lacrymae versae in iram, precibusque rclictis Menadis in morem, aut Timbreae virginis, amens Insequitur Regina virum clamoribus altis : Quo traliis ad mortem natum saevissime patrum ? I solus, si te fati vicinia tangit ; Hunc saltern moestae solatia linque parenti. Auxilium populi miserandis vocibus ipsa Implorabo genis laceris, sparsisque capillis. Talia vociferans mediam ruitura per urbem Saepe repulsa sui, et manibus pulsata mariti Venerat ad portam castri. Rex mandat ab urbe Arceri Reginam, et pontem ad moenia transit. Ilia ignita genas tremulas, oculisque favillans, Labraque concutiens, ct toto corpore praeceps [nstat ad egressum; vix tanto indagine clausus Impete trux aper in lucos evadcre aportos Aestuat, et capiti exclamat, scelerate satelles, Te faciani pelagi fundum cervice tenere.
