Zawisza, Norbert (szerk.): Współczesna Tkanina wegierska - Szombathelyi Képtár Katalógusai (Szombathely, 2011)

tu była diagnoza, że nasza zdolność widzenia jest względna (inaczej widzi ptak, inaczej owad). Dlatego też rodzi się pytanie: Jaki zatem obraz jest rzeczywisty? Jakie są rzeczywiste kolory? Tą techniką chciała uzyskać rezultat plastyczny, który jest całkowicie niezależny od subiektywnego widzenia artysty.

Wybrane wystawy grupowe:

1974-80, -86, Szombathely, Savaria Múzeum; 1992, -96, Szombathely, Szombathelyi Képtár; „III-V, 6, 9, 12,14 Fal-és Tértextil Biennálé”

1976; Warszawa, Galeria MDM; „Węgierska Miniatura Tkacka”

1978; Erfurt (Niemcy), Gelände der Internationalen Gartenbauausstellung Erfurt; II Quadriennale Sztuki Stosowanej Krajów Socjalistycznych 1978-79; Wrocław, Muzeum Architektury; „Współczesna tkanina węgierska” (wystawa eksponowana również w: Opole, Galeria Sztuki Współczesnej BWA; Warszawa, „Zachęta” CBWA; Rzeszów, Dom Sztuki BWA)

1980; Budapeszt, Műcsarnok; Inteligencja dłoni; *

1985; Budapeszt, Műcsarnok; „Magyar Gobelin”

1987; Nottingham (Wielka Brytania), Castle Museum; „Contemporary Hungarian Textiles. 1933-86”

(wystawa eksponowana również w: London, Wapping Arts Centre; Bransley, Casper Arts Gallery; Leincester, Leicester City Arts Ggallery)

1988; Budapeszt, Műcsarnok; „Eleven textil”

1997; Gödöllő; Eleven textil; *

„Związek”, 1987; gobelin, wełna; 100 x 100 cm; na str. 10

Judit D г о p p a (1 948 )

Judit Droppa ukończyła kierunek projektowania dzianin. Najbardziej pociągał ją problem struktury tekstyliów poddawanych siłom działającym na ich powierzchnie. Punktem wyjścia była obserwacja, że w technice „powierzchniowego wiązania” można - bez naruszenia struktury materiału, wykorzystując zniekształcanie, naciąganie, naprężanie - zmieniać regularność ustawienia oczek, a dzianina na swej powierzchni będzie odtwarzała linie sił działających na nią „z trzeciego wymiaru”. Wciąż powracającą cechą jej prac było połączenie dwóch kolorów - białego i czerwonego. Ciekawą i otwierającą nowy okres twórczości jest praca zatytułowana „Napięcie I-IV”, na którą składają się 4 elementy prezentujące wyniki badań „oporu” czerwonej tkaniny napiętej na ramy z metalowych prętów.

Wybrane wystawy grupowe:

1975, -78, -81; Lozanna (Szwajcaria), Musée Cantonal des Beaux-Arts - Palais de Rumine; „7e, 8e, lOe Biennale Internationale de la Tapisserie”

1975; Szombathely, Savaria Múzeum; „Magyar Miniatűr Textilek” (wystawa Węgierskiej Miniatury Tkackiej, nazywana niekiedy „Biennale 0”; w przyszłości jako „1” zaliczana do Międzynarodowego Biennale Miniatury Tkackiej)

1976; Szombathely, Savaria Múzeum; „IV Fal-és Tértextil Biennálé”

1978; Lodź, Centralne Muzeum Włókiennicwa; „3 Międzynarodowe Triennale Tkaniny Unikatowej i Przemysłowej - Łódź 78”

1978-79; Wrocław, Muzeum Architektury; „Współczesna tkanina węgierska” (wystawa eksponowana również w:

ll