Waldstein, Francis – Kitabiel, Paul: DESCRIPTIONES ET ICONES PLANTARUM RARARIORUM HUNGARIAE VOL. 3. (1812)

2Ő0 cientibus glabri, fubfiexuofi, fimplices, íüprema parte duos - quatuor ramos fimpliciífimos aphyllos promentes. FÓLIA, lanceolato-linearia, fubcanaliculata, apice fubcallofo fufcescente obtufiusculo terminata; radicalia in petiolum anguftata; caulina feífilia, erecta; inferiora, ut radicalia, pinnatifido-dentata: dentibus remotis, plus minus elongatis, lanceolatolinearibus, faepe incurvo - fubfalcatis, utrinque pilis patentibus albis adfperfa ciliataque, fuperiora dentibus fucceífive decrefcentibus ac demum deficientibus integerrima, linearia, glabra , nitida. FLORES in corymbis, cum fructu in racemos 2í - 4 pollicares rectos elongandis: pedunculis tenuibus, filiforniibus, glabris, verfus calycem incraífatis, cum flore patulis, cum fructu divaricatis. CALYX foliolis diftantibus, divaricatis, minus tarnen quam in Sinapi, viridiflavefcentibus, linearibus, obtufis, apice fornicatis, binis paulo anguítioribus, apice gibbo prominente inftructis. COROLLA flava: unguibus petalorum calycem sequantibus, erectis, latis, fuperne aliquantum dilatatis; lumina parum latiore, oblonga , patente, integerrima aut fubemarginata, ab ungue vix nifi per fiexuram diftincta. STAMINA calyce longiora: filamentis fubulatis, pallide viridi-flavascentibus, duobus oppolitis brevioribus, remotioribus; antheris oblongis, bafi bifida fubfagittatis, apice fubrecurvis. GLANDULA NECTARIFERA profunde viridis, cingens utrumque par ítaminum longiorum, duoque breviora. PISTILLUM ítamina aequans : germine filiformi ; ítylo breviífimo , germen craífitie fubaequante ; ftigmate craífiore, capitato, fulco transverfo emarginato. SILIQUA femipollicaris aut paulo longior, fubfiliformis, erecta, ftylo tenuiore terminata. Pedunculi, calyces, filiquae glabrae , nitidae. Habitat in pratis ficcis Comitatus Bacfienfis, Hevefienfis, őz in collibus apricis Zempliníenfibus, atque in fubfalfis verfus Tibiscum. Floret fub fi nem Maji aut initio Junii. Quod de claffe Tetradjnamiae in univerfum fateri oportet: characteres generum ad eam pertinentium botanicis crucem figere, id etiam de ítirpe hac noftra obtinet, cui nomen Cheir an thi j unc ei, quod eidem primum magis ob fimilitudinem quandam cum nonnullis hujus generis fpeciebus , quam folido ex fundamento indideramus , ideo tantum relinquimus, quia in Spec. pl. cura Willdenowii editis fub illo ad iconem Sí defcriptionem noftram provocatur, Sí quia, occafione plantam in horto educandi hactenus deílituti, ipfi adhuc dubii haeremus, ad quodnam genus pertineat. Maxime quidein affinis eít Brafsicae polymorphse noftrae {Plant, rar. Hung. t. 90.) : utadeo, fi haec Brafsicis adnumeranda eft, etiam praefentem ftirpem ad hocce genus referre oporteat; verum, quod jam loco citato monuimus, plures funt notae, quibus illa ab hujus charactere discrepat, iisdemque etiam Clieiranthus junceus ab eodem recedit. Ab Eryfi m o differt ftirps utraque calyce patente Sí filiquis fubfiliformibus, nec nifi per exficcationem obfoletos angulos exhibentibus; aCheirantho autem pariter calyce patente: foliolis bafi aequalibus , nec binis bafi gibbis; Őt ftigmate emarginato, nec bilobo; ab utroque praeterea minutioribus quibusdam aliis notis. Quod igitur certum putamus, eft, ftirpem hanc cum Braffica polymorpha ad idem genus, quod forfitan nóvum