Bagi Gábor et al. (szerk.): Tisicum - A Jász-Nagykun-Szolnok Megyei Múzeumok Évkönyve 17. (Szolnok, 2008)

Történelem - Darkó Jenő: „Pascua Romanorum” (Adalékok a honfoglalás előtti Pannónia településföldrajzához)

IRODALOM BRÉHIER, L. 1969. Vie et mórt de Byzance. Paris BURY, J. B. 1906. The Treatise De administrando imperio. In: Byzantinische Zeit­schrift (15). 511—577. CHRONICON REGINONIS... 1978. Chronicon Reginonis in usum Scholarum. Rec. Friedrich Kurze. (Reprint.) Hannover DAI KONSTANTINOS, Bíborbanszületett 1950. A birodalom kormányzásáról. Kiad és ford. Moravcsik Gyula. Bp. DARKÓ Jenő 1996. A IX. század időrendjéhez. In. Szabolcs-Szatmár-Beregi Szemle, 2. 179—187. 2001. Egyháztörténeti és diplomáciai adalékok Pannónia frank hódolta- tásához. In: Népi vallásosság a Kárpát-medencében 5. II. (szerk.: S. Lackovits Emőke—Mészáros Veronika) Veszprém. 7—21. DEÉR József 1928. A magyar törzsszövetség és patrimoniális királyság külpolitikája. Kaposvár. 1941. A románok eredetének kérdése a középkori magyar történetírás­ban. In: Magyarok és románok I. (szerk.: Deér József és Gáldi László) 94—110. DEMOUGEOT, Emilienne 1979. La formation de l’Europe et les invasions barbares. Tom. II. Paris. DÖLGER, Franz 1925. Regesten der oströmischen Kaisreurkunden. Bde. I—II. Mün­chen—Berlin GYÓN1 Mátyás 1943. A Paristrioni „államalakulatok” etnikai jellege. Bp., 1—91. 1949. Les voloches des annales promotoves de Kiev. In: Études Slaves et Roumains. 30—42. 1951. A Balkán-félszigeti vlachok kétlegelős pásztorkodása a középkor­ban. In: MTA Nyelv- és Irodalomtudományi Közleményei I. k. 3—4. sz. HODINKA Antal 1916. Orosz évkönyvek magyar vonatkozásai. Bp. KÉPES KRÓNIKA... 1978. Képes krónika. Ford. Geréb László. Bp. KOLLAUTZ, Amulf 1970. Denkmäler byzantinischen Christentum aus der Awarenzeit der Donauinder. Amsterdam. 17. MACARTNEY, Carlile Aymer 1940. „Pascua Romanorum”. In: Századok. 1—11. PAULER Gyula 1900. A magyar nemzet története Szent Istvánig. Bp. PÜSPÖKI NAGY Péter 1985. A tények erejével. New York. SRH 1937. Scriptores Rerum Hungaricarum. Ed. E. Szentpétery. Bp. SCHÜNEMANN, K. 1923. Die Deutschen in Ungarn, bis zum 12. Jahrhundert. Berlin SIDONIUS, Apollinaris 1895. Opera. Lipsiae VAJAY Szabolcs 1966. Die Eintritt der ungarischen Stämmebundes in die europäischen Geschichte (862—933). Mainz. VÁCZY Péter 1938. Magyarország kereszténysége a honfoglalás korában. In: Szent Ist­ván Emlékkönyv. Bp. 1942. Die Anfänge der päpstlichen Politik bei der Slaven. Klny. Ar­chívum Európáé Centro Orientalis. Bp. 1—62. JENŐ DARKÓ „PASCUA ROMANORUM” ANGABEN ZUR SIEDLUNGSGEOGRAFIE VON PANNONIEN VOR DER LANDESNAHME Im 9. Abschnitt der Chronik von Anonymus spricht der Autor über die Völker von Pannonien vor dem Einzug der Ungarn. Wie er schreibt: „Das Land Pannonien wurde von Slawen, Bulgaren und Vlachen, sowie von römischen Hirten bewohnt.” Der Chronik vom 11. Jahrhundert und der Beschreibung der späteren Chroniken gegenüber iden­tifiziert Anonymus die Vlachen nicht „mit den römischen Hirten”. Seiner Auffassung nach wurden diese römischen Hirten („pastores romanorum” wurde von ihm als Genitiv mit Attribut aufgefasst!) damals von bestimmten römi­schen Vornehmen in Pannonien angesiedelt. Anonymus soll auch noch wissen, dass Pannonien nach dem Tod von Etzel (453) wieder unter römische Herrschaft gefallen sei. Die Bilderchronik und die von Kézai kennen aber „die römischen Hirten” nicht mehr, und das so auch nicht, dass Pannonien irgendwann mit dem Namen „pascua roma­norum” erwähnt worden ist. Im Laufe der Analyse des bei Anonymus befindlichen Teiles zählt der Verfasser die bekannten Quellen auf, so die Angaben der ungarischen Chroniken, der Arbeit des im Purpur Geborenen Constatinos (DAI) und die der russi­schen Annalen. 137

Next

/
Oldalképek
Tartalom