Valló István szerk.: Győri Szemle 3. évfolyam, 1932.

III. évfolyam. 4-6. szám. 1932. április-június - ADATTÁR - Géfin Gyula: Molnár János szepesi kanonok és Szily János szombathelyi püspök két levélváltása

világosságra botsátani, és ahoz minden itt találkozó régiségnek s' jelese sebb pénzeknek bé metzelt képeit ragasztani szándékozom. Már hozzá fogót e' munkához Schőnvisner István Uram Pesten. A multt napok­ban küldöttem meg néki a' képeket, mellyeket Bécsben készíttettem. Ez is tsak fog telni nem kevésben. Kihez képest most többet nem tehe­tek Apátur Urjam kedvéért, hanem a' mint fellebb mondám, hogy az ide küldendő könyveknek Házomnál helyet engedek, és el adatásukrul gondoskodni fogok. Reménlem mostanában többet nem fog kívánni tőlem Apátur Urjam. Vajda Apátur Ur él, és egésségben él nálunk. Tartsa az Isten hoszu időkig közöttünk. Gyakortább együtt vagyok vele, és nem tsak semmi unalmat nem okoz társolkodása, sőt különös örömet és gyö­nyörködést. Bár Apátur Uram lakó helye közelebb volna hozzánkk. Ajánlom magamat tapasztallt belses Uri favoriban, 's barátságos szíves­ségé'ben és különös tisztelettel maradok Apátur Uramnak ... Szily János. 3. Excellentissime, Illustrissime, ac Reverendissime Domine, Domine Antistes, Episcope, D. Patrone gratiosissime ! Saepe me, acceptorum insignium ab Excellentia Vestra beneficio­rum memoria, reficit, et consolatur. Ejus, etiam hoc, quod advolvo, tenue quantumvis monumentum extare perdemisse cupio, apud Eum, qui meam operám, sciptis praesertim pro Ecclesia S. Matre nostra, testatam, benignitate sua prosequi dignatur, eaque peculiari; ut ex ea laude, quam Epistolis S. Augustini a ine in pátriám linguam conversis tribuere dignabatur, cum solatio collegi. Gloriari possunt in Domino Religio si ordines se tanto Patrono, quantum in Excellentia Vestra, Sabariae praesertim, reperere. Huic lam munifico, eorum Patri el pro­pugnaculo, scriptum, quod germanice editum, in hanc epitomen con­traxi, serviat nonnullo solatio suscepti pro eorum defensione laboris. Non cupio typis id dari; est enim e multo majore opère, tenue dum­taxat compendium ; quamquam quasi in nucula continere videatur totam libri medullam. Responsorum meorum duos, quos elueubratus­sum, tomulos, gratiis Excellenliae Vestrae perdemisse commendo. Pro­sequor; sed in tanta Librorum, quos cuperem, inopia, fateor, segniter. Sacras Excellenliae Vestrae manus perdemisse osculor, et perenni sub­missaque cum veneratione maneo Scepusii 8. Martii 1793. Excellenliae Vestrae humillimus ac veteranus Gliens ac servus \ , J. Bapt. Molnár C. S.

Next

/
Oldalképek
Tartalom