Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER XXI íí. 735 bat, aratri compagein confirmabat , donicum non parva campi portio fulcis concifa, et ad excipienda femina fulHciens adparuit. Ter­minato hoc moleilo opere , eoruin , quae a Medea acceperat, inemor, Dracoiiis; dentes ex arca excepit, Diisque, quorum cura ad manes pertiuebat, in fubfîdium adhibitis, in humum fparfit, et difperfos contexit. Haec ubi laetus finiit, anxius tantum naturae mi­raculuin exfpedauit. Congregata iam erant in aceruum ikxa, his, ut Medea praecepe­rat, ufurus erat in exercitum. Ecce vero feniim intumefcere terra , et leuari in magnos tuinulos, poft aperiri fulci, veluti cum ge­mitu , et capita , galeis veftita retegere. Dii haec monftra terris auertite! omnes in Iafo­nem minaces oculos intenderunt, oinnes eum furoris fui fcopum deftinarunt. Terrere quem­uis haec feges potuiifet, fed non terruit la­fonem. Tum ubi illi, materai foetus ritu, e terra prodierunt, et confiraiatis illico ar­tubus parati ad decertandum conftiterunt, an­te, quam mauus cum aduerfario confererent vili funt velle vires experiri, quo dein au­dacius in lafonem irruerent. Proin faxa, quae grandia repererant , leuare ; intorta partem in adueriam iacere; compledi fefe brachiis, at­que ita fmgulus Unguium adilringere, ut di- * midio pauciores videri potuerinc. Ludari dein ilrenue, deiicere focium in terram, tum leuare iterum, et prouocare ad certamina. Poft , ubi conftitit , vires firmas , et robuc ^ inuidum membris inhaerere, tum vero, ve­lut uno impetu, in lafonem irruunt. Quae vos

Next

/
Oldalképek
Tartalom