Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER XXIII. 701 non accedo propior, et paico crudelcs oculos tam truculente lpedacuJo? FaceiTat a me tam barbara cogitatio ! — Verum

, o Dii immortales! o nuinina aureae Colchidi adhuc propitia! - - Prodamne Patriam? Patriam, inquam

, mihi cariiÏÏmam ? - - 0 Patria ! - - o natale folum! - - et feruem aduenam, nefcio quem, Graecae hominem bdei? fcilicet, ut vidor line me reuertatur 111 Theffaliam, ibi

, accepta in coniugem altera, ego poenae referuer pro tanto in illum promerito. - - Prodamne Patrera V Patrem, inquam, meum, mei amantifiimum ? - - Prodamne Abfyrtum Fratrera ? Superi ! quid agam ? 0 Patria 1 o Pater! o Abfyrte Frater! vos viuite! At pepe-pereat ille; pe-pereat; pereat inquain; quid titubo? quid de illo metuo? fie conftitutum eft: Pereat, rurfumque pereat. — Sed fortaffe non eo is animo eft, ut velit te deferere? iniqua fum, quae ita de amante iudico. Aliud mihi de illo forma pollicetur; forma illa excellens, index animi ad honefta omnia comparati. Aliud hae litterae fpondent (excepit e finu, rurfumque relegit) Hae ilium, fi me deferta in Patriam reuerteret, feeleris arguerent. Non faciet: eos mores , earn Parthenophili Virtutem iioui. Quid fi vero metuas, ne haec illum virtus déférât? Tum tu igitur, Medea, extorque iuramentum a Parthenophilo

, perque hanc aedem Hecates

, per Deos omnes

, coniugii noftri aufpices, illum promittere, ut fidelis maneat, cogas. Quid iam, Medea, metuisV lam tu* ta funt omnia. Made animo» atque intelli-