Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER I. 33 trum ereptos. Selige et oues quatuor, quas cum ceteris ad Àmycleum portum urgebis, iisque, quos naui aduedos deprehenderis, illico praeoere memiiieris. Seruulus Hero obfecutus adutum abiit, et fe labori accinxit. Eutelus poftea Aduenas comitatus cum eos in viam reduxiffet, ita eft poftremo inter lacrimas allocutus: Haec via eft, quae vos ad Lyeum deducet o decora! o lumina Graeciae. Utinam diuelli a vobis nunquam deberem ! Experiar, tat fcio

, quos quantosque in vobis, fi confpedu frui defiero, amifenm. Sed multo iam grauiora pertuli, hoc erit perfereudum etiam. I Iafon! I, perge ad honorum culmen, atque ornamenta gloriae! et, liquidem Te vifurus amplius non iim, Pauperis Euteli memiiieris oofecro. Nulla veftrum apud me obliuio erit. Ad urbem ubi pertigeritis

, Domus ampla, atque in Coelos eduda fefe diftinguet ab reliquis. Ibi Regem coramorari noueritis. Turrim pariter in illius molis medio videbitis, mei lignum, ut retuli, Sacerdotii. Inde me non aîieno, fed meo merito eiedum memineritis, fimul reuocetis in memóriám: me fortunam haue iniquam non minus fortiter, ac generofe ferre, quam olim fortunae illa btandimenta, et mendacia tulerim. Et ex hoc infortunio didiciffe

, quid prius fuerim

, cum recogitare inter, profpera noluerim, quid fieri poffim. Hoc dido Eutelus quidem ad Cavam, bouesque fuos lacrimans regreffus eft. C ARGO-