Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

L I B E R I. gl quidem, ut meritus eram, decreuit; uti me lento veneiio perderent rerum Tribuni Capitalium. Non deüno, Aduenae, Deorum mifericordiam admirari, quod adhuc íuperftes eífe potuerim. Procerum credo, quos mihi obnoxios habui, Coníiliis eftedum eft, ut Rex vitáin concederet, fed publicaret bona, atque in aerarium redigeret. Uxorem, hoc fato perculfam poftpaullo amifi. Mortua in ledto reperta. Mater infamiae pertael'a, filium deferuit, et rediit, unde ortum duxerat, in fiorentem Cypruin. Ipfe ego deíertus ab omnibus hunc gregem pafco ; Haec armenta folatio funt malis. Sed in hoc vitae ftatu, quem multi mortales incoinmodum , atque aerutnnofum putant, liceat mihi de forte mea nunc demum gratulari; liceat filuarum receffus, Auium modulationes, decurrentium riuorum gratiftima murmura Aulae Regiae diuitiis et honoribus non aequare modo, fed etiam anteferre. Vitám hic duco integrius, et moriar fecurius. Nulla hie opportunitas ad malum; contra ibi vix aliqua ad boiium inuenitur. Falfo fplendore muitae eius aerumnae occultantur. Plena fimulationis omnia. Exulat candor. Defideratur amicitiae fides, non vacat inuidia. Et iicuc mutatio voluntatum in Regibus, ita et ruina metuenda. Adde, quod ne Reges quidem ipfi, nifi fero, veraAbona, bonosque cognoicunt. Diu umbris, *mco, et populari errore abducuntur. Vix quidam ante interitum fapiunt. Inter tot enormia vicia, hl tança