Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

436 ARGON A

IT

TICORUM Hoc audiens Eutelus, illico obferuauit boiiam fe vram inílitiííe, proin feram, e lornno excitatam ufque eo Urgere, dum caperetur, conllituit, eique ita repofuit: Nobile profedo illiid Sacriricium fuit, mea Fi;ia. Et nefcio, an unquam in Colchide laetieribus aufpiciis aliquid aut ceptum, aut terminatum fuerit. Non multicudo tantum, led conlluentium etiam nobiiitas ornamento erat. Et, niii me omnia falluut

, ilíi tot oculi, in te unam conuerii, aegritudinis cauflam artulerunt. Quid eiiim? nonne Baiilifcorum in moréin nonuulli adfpiciuut, eosque, quos intuiti fuerint, fine mora fafcínant? O Pater

, repofuit Medea

, quam ex vero dixiili haec omnia. At nonne bono ordine in templo procelferunt omnia? Superi ! quantus in omnibus (etiam, qui poftremi erauc) feruor, quanta concitatio ! qu:m eredus ad Deos," quod quidem iucuiidiifinium mihi erat in:ueri, omnium animus! At has omnium concitationes tunc mihi conternp^ri licuit, cum faces ad aram ferebantur. Videre mihi fum vifa omnium mentes (etiam poftremorunO non minus, quam faces ipfas ilagraffe. 0 quam res erat mnoena omnes întueri (etiam poftremos) qui facem detulere, fuaque dein ad fedilia reeeifere. Primos cum ultimis eertaffe exillimo, ita par omnibus ftudium,>et voluntas fuit. Iam prope ad veritatem Medea accefferat; neque Eutelus hue earn fermone amplius$ : deti-