Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

434 ARGON A

IT

TICORUM Exirent inodo omnes, nec fugientem animam terrerent. Tum ubi omnes excefferant, Medea, refumto Spiritu, primum de valetudinis comsnutatioue quefta retulit: aegre fe omnino valere, languorem per omnes artus vagari, neque fe, aegritudinis cauffam cognofcere: metuere tantuin, medico etiam adfirmante, ne, li vis morbi pertinax fuerit, tolerare feruorem non poífit. Et reipfa ardebant purpureae genae, fudorque e treinentibus membris deiluebat. Erythraea lacrimalis de mifero Medeae ftatn cum Principibus Virginibus foris loquebatur. Et iam accedere ad Regem properaffet, nifi Eutelus hoc futurum metuens, pofteaquam cum Medea contulit, foras proceffilfet, et de confirmata Virginis valetudine iam laetior retuliífet. Dicebat : Medeam velle, lie Pater in nouas follicitudines coniiciatur; Deos, qui utrisque " mederentur venturos, aegritudiuem iam diuturnam non fore. His verbis noiinihil conquieuit Nutricis, et ceterarum animus. Verum Eutelus ad Medeam redux, grauius hoc malum, quam exiíbimauerat, obferuauit; nec deíinire illico potuit, an excogitatis prius remediis ad fanandam aegram accederet, et mentionem Parthenophili, a quo Virginem idam puauerat, tarn cito iniiceret. Verum utcunque negotium ceíTilfet, furüim earn adgredi, et quaíi decipere ftatuit. Igitur ut verborum inuolucris, et longe petita exordio ad veritatem accederet, ita fermonem orfus eft: Nihil eft, Filia, quod múltúin