Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

428 ARGON A IT TICORUM ad illud tempus, quo forore Idaea in íuum locmn ftatuta cum hoc eodem Acarnane in Scythiam rediit, et fe illi, quis effet, donii speruit. Hunc Iuuenem Almus, fidmn fem­per, et fortunatuin expertus, multis faepe legationibus exercebat. Poftremo in Colchi­dem miüt cum epiftola, quam, ne deprehen­di poífet, ita ifte fariuae maffa inuoluit, ut, dum excoctus eft panis, nullum tabulae ve­ftigium fuerit. Sed ut ad priora reuertamur: Initium epiftolae, quod cum Rex legit, Bromium, atque Acariianein comprehendi iulfit, his verbis exaratum erat: Iafon captiuus Broinio feruatori faíutem. Hoc le&o, reisque com­prehendi iuííis Rex ad fuos conuerfus: Dii, inquit, hunc Iafonem a noftri finibus imperii longifTune arcent. Alter hic illius aftus eft, quo vellus adpetiic. Iniquiftimis Bromii iftius, ut nunc inteiligo, fraudibus liber e carcere exiit : nec carcerum curator a fcelere immu­nis: ambo in idem fcelus perfidi confpirarunt. Pioin Diis quidem primum immortalibus gra­tiam habeo , qui variis meos hoftes indiciis detegunt: Tum tibi, Euphone, Deorum in­terpres fideliflime, qui, uti a Bromio mihi cauerem, hortator adfuifti, li 11011 parem tuis meritis, at pro meo in Te ftudio debitam iidem Superi mercedem perfoluent. Te ve­ro, mi nauta, amplis decorabo muneribus, íimulatque his negotiis exfolui, et priftinae tranquillitati reftitui potero. Obftupefcent autem pofteri : non me magis in ornandis bo-

Next

/
Oldalképek
Tartalom