Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

Liber XIIL 425 Mum effe canem in cubiculo , qui alias nihil ex opfonus, niii quae fponte obtuliffem, attingere confueuerat. Dum ego foris in quaericando fune occupor, canis panem adgreiïus fumma properantia manducabat, iainque, dum ingredior, diniidiam eius partem abfumferat. Ad hanc rapacis audaciam ego indignatus magno clamore ad menfam adcurro, furemque verbis, ac verberibus adgredior. Sed tanta in eo erat pertiuacia, uc fe mihi opponere auderet; neque vero urgere ad exitum audebam, donicum iaborem terminaret

, totutnque panem abfumeret. Tum portáin aperio, et proterauin e conclaui exigo. Sed dum poftea ad inen

ram accefti, en - Aeaeca Rex - - hanc tabulam aeream e pane iilo euolutam, atque in menla relidam obferuaui. Nolui vero apud me retinere, cum totain iitteris, mihi ignotis, conicriptam videriin: fcilicet, 11e latere in ea polîit, quod tua foire intereffet. Haec nauta, ignobilium in morein, ingenti prorfus clamore, atque audacia referebat, quae cum captiuus, iam antea confouendae valetudinis gratia in vicinum conclaue delatus, audiit, turn vero fe perditum deplorare, barbam vellere, foedare unguibus faciem, et, ft per circumftantes liceret, fe velle interimere. Oinnes, qui et lamenta aiidiuerunt, neque de tabula quidquam cognitum habuerunt, ita exiftimauerant : id vi tormentorum accidere, quod nunc compages corporis foiuereciir, et vitae terminus immineD d 4 ret.