Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
Liber XV. 421 tanto doloris, et triftitiae pondéré preffus eft, ut primum quidem quad languere, tum vero non tantum fatifcere, fed iiuqui animo videretur. Hanc Regis moeftitiam l'ummopere auxit repente fuperuenieus a xMedea Nuncius , cuius e vultu , antequain quidquam loqueretur, omnes poteraut intelligere : eum magnum aliquid, et iufperatura nuuciare velie. Neque fane id fruftra omiiiati erant. Medea enim cum, ut retro memoratum erat , iti valetudinis couimutationem ideo incidilfet , quod captiuum illuui , quem tormentis fubiedum acceperat , Parthenophilum crederet, neque tarnen id pro certo, atque explorato haberet, multum in eo mencem fatigabat, quibus viis unum aliqin m ad concilium, cum Eucelo locuturum, mitterec, ut certi aliquid intelligeret. Igitur ex Ephebis unum , Battam nomine, de quo faepe dein fermo redibit, queinque Medea paullo ainplius, quatn feruum aeftimabat, ad fe vocatuin obteftatur, uti ad concilium accedat, et de com m uta ta valetudine foli Eutelo, nec alteri omniuo mortalium indicet, rogetque Pontificem, uti primum nuuciare de capciuo velit, quis effet, tum ubi negotiis hnem impofuerit, ad fe decumbentem aegre, nec fuperuiduram fortaffe veniat. Nuncius a Virgine digreffus, illico in Palatium irrupit, et contra, quam inftitutus erat, voce inteUigibili omnibus indicauit: heriiem filiam aegre refpirare; ardere earn totam , et fudore diffluere; defiderare folum Euphouum fibi quiOd î dem
