Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

Liber . I. 43 limus, cuius imaginem fupra Delubri portám collocauimus. Aue, inquiebam, Martis Affe­cta. Paceinne ad nos, an bellum adtuliíli, dicito. Arduum Tibi aduerfus Numina de­pugnare, Diänain in primis, pharetratam il­láin Virginem. At ille, adorata prius Dea, nbi pronum corpus leuauit: Aue et Tu, re­pofuit, Sacerdos Triuiae! Thebis ad oracu­lurn vetiienti adfer opem Euphone. Dignum eft, uti me coniiliis adiuues, quia ab Regina miiïus, quam Bacchus, ceterique fuperi amant, et aduerfus Athainantem tuentur. Plura re­fcies ex Epiftola, quam antequam relegas, cape hoc donum, quod Tibi a Regina mit­titur. 0 Iafon ! o aduenae ! Illud donum erat, quod me perdidit, lila facer talento­rum fulgor" non minus oculorum, quam men­tis meae aciem hebetauit. Accepi epiftolam, cuius cum liuuin foluiffem, haec fcripta in ligno reperi. Ino, Cadini filia, Thebarum Regina, Euphono Pontiiici falutem. In primis Tibi de dignicate tua gratulor, Sacerdos integer­rime, quod Antiftitio Templi exornatum pe­ne Te Dïi fibi aequare voluerunt. Turn , Te per omnia, quae Tibi funt cariflima , oro, atque obteftor : uti caulfam banc meam be­iieuole audias, turn innocenti auxilium adfe­ras. Athamas, çoniux meus, antequam mi­hi iutigeretur in mntrimonium, Nephelen uxo­rem habuit, forma excellentem, at fortunae bonis deftitucam omnino. Duas haec illi mu­lier proles eiiixa eft, Phryxuin marem, et B 3 puel-

Next

/
Oldalképek
Tartalom