Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
4 ARGONAUTI CORUM initiis cepit. Pofi:, ubi diflimulatione primum, dein et impunitate conuaiuit, in apertum erupit incendium. Phliafus certe, atque Eurymedon germani, iam libere querebantur: fe immortali Baccho natos mortalis Theffali duétum confecutos eile; eo Colchidem ab iefe magis videri recedere, quo eam propius acceiMent ; neminem fcire , an in hac etiam infula Ámyco íimilis non lateret ; aut , fi Cyzicum reperiifent, an non cogerentur : optime de fe meritos interimere ; Periculorura magnitudini, et frequentiae pares iam vires exhaufias ; nec relinqui aliud, quam certo in iis interire, quae noua adueniííent. Proin nihil ftipereffe confultius, quam proram vertere, et regredi in Graeciam: ibique inglorios potins aetatem in pace exigere, quam iruftra decus quaerere , atqne ornamenta Patriae. Hae Phliafi, atque Eurymedontis querelae multorum animos fufpenfos tenuere. At Iafon , qui fummum in omnes impérium habuit , fimul , ac fcindi animos , atque in diuerfa ferri comperit, ratus: hominum imi fubfeliii iurgia, et criminationes tanrum valere, quantum Magni cuiuspiam fadionibus, atque au&oritate iuuarentur, conllituit: praecipuos fociorum ad fecretum colloquium e naui euocare, laborumque iis perfuadere tolerantiam. Egreflos, uti liberius apud bonos loquatur, metumque ceteris incutiat, feducit. Conuenere Hercules, et Thefeus, Telamon praeterea, et Peleus. Superi! quanta per illud aeuum nomina? Aderat et Caftor cum Ger-
