Gyulai Éva - Viga Gyula (szerk.): Történet - muzeológia : Tanulmányok a múzeumi tudományok köréből a 60 éves Veres László tiszteletére (Miskolc, 2010)

IKONOGRÁFIA - Gyulai Éva: Vinum acuit ingenium - A hordón ülő Bacchus ikonográfiája a 16-17. századi emblémákon

Az emblémáskönyv kétnyelvű, s a szerző a latin disztochonokat német alexand­rinusokban is lefordítja. 3 7 Tobias Stimmer picturáján a korpulens gyermeknek ábrázolt ruhátlan, szőlőlevelekből font koszorút és ágyékkötőt viselő Bacchus jobb kezével ha­talmas amforát dönt meg, baljával tálért nyúl, amelyben egy szív látható, s bár a földön, és nem hordón ül. hátával hordónak támaszkodik, amely mögött babérkoszorút, égő fák­lyát és hóna alatt könyvet tartó hosszú hajú nőalak látható, aki óvó tekintettel figyeli a meztelen fiút. A nőalak, attribútumai alapján, maga Sapientia, vagyis az Okosság, aki a tudásvágyat jelképező fáklyát és a bölcsességet hordozó könyvet, valamint a tudományt jelképező babért hordozza, ezek vigyáznak, hogy a bortól lerészegedett Bacchus ki ne fecsegje az igazságot, amelyet a tálba helyezett szív szimbolizál. Az In vino Veritas-mon­dás Erasmus antik szólásgyűjteményéből ismert, ahol számos görög és latin auktort idéz a szerző annak illusztrálására, hogy a bor megoldja az ember nyelvét, aki így akaratlanul is felfedi, kimondja az igazságot. 3 8 Holtzwarth emblémáskönyvét alig 6 évvel követi Nikolaus Reusneré, s ő is két nyelven adja közre költeményét, a latin mellett németül is. 3 9 37 Der Wein redt di Wahrhei t. Wer will seins Herren gheimnuß schlecht / In still erhalten, wie dan Recht / Oder sein selbes sache auch / Lüg das er zuueil Wins nitt brauch / Dan wan der Wein einschleicht, ohn schertz / Eröffnet er dir all dein hertz / Redst dan hinauß vnd weist nit drumb / Ob es znutz oderz schaden kumb. / Danye der Wein der kan nitt liegen / Er thut aber gar offt betriegen. C8v. 38 In vino Verita s passim apud auctores usurpatum adagium significans ebrietatem animifucum tollere et quicquid in peclore conditum est, in apertum proferre. Unde divinae litterae vetanl vinum dart regibus, quod ibi nullum sit arcanum, tibi regnet ebrietas. Plinius libro XIV, capite XXII, scripsit vinum usqueadeo mentis arcana prodere, ul mortifera etiam inter pocuta loquantur homines et ne per jugulum quidem redituras voces contineant. Vulgoque, inquit, Veritas attribula vino est. /...J Effertur et ad hunc modum apud Athenaeum libro Itparoemia: Vinum et Veritas. Quod largius poti non tantum effutiunt sua arcana, verumetiam audacius in alios Ioquuntur. Apud Plutarchum in vita Artaxerxis Sparamixas Mithridati per vinum quidam insolentius elocuto: Nulla quidem invidia est, o Mithridates, caeterum quando Graeci dicunt. vinum el veritatem esse etc. Celebratur a Graecis haec quoque sententia proverbial is: Quod in corde sobrii, id in lingua ebrii. Theognis : Aurum atque argentum fabris dignoscitur igni. / Vinum hominis prodens arguit ingenium. Athenaeus hunc senarium citat ex Euripide: Forma aere lucet, vina produnl pectora. Apud eundem Ephippus: Vis multa vini multa te cogit loqui. / Loqui proinde vera dicunt ebrios. At idem libro Xrefert Anacharsidis dictum, quodfalsae opiniones accidunt temu lentis ac mox narrat quiddam baud infestivwn. [...] Sed Veritas non semper respondet mendacio, verum interdum simulationi. Potest autem fieri, ut ex animo loquatur, qui tarnen falsum dicat, et verum dicat, qui non vere loquatur. Postremo proverbium non sentit de insana temulentia. quae facit, ut quae fixa sunt, videantur ambulare et quae simphcia videantur multiplicia, sed de moderata, quae dysopiam ac fucum excutit. Alcibiades in Symposio Platonis: Quae vero nunc sequuntur, non prius audietis quam proverbium illud recensuerim: Vinum et cum pueritia et sine pueritia veridicum est. Quibus ex verbis 10 liquet idem de pueritia, quod de vino proverbio jactatum fuisse. Durat et hodie vulgo tale proverbium non audiri verum, nisi a tribus hominum generibus: pueris, ebriis el insanis. Hue adscribendum arbitror versiculum ilium proverbialem: Verum solet prolapsa lingua dicere. Nam verum esse creditur. quod exciderit imprudenti, quandoquidem id demum vacat fictionis suspicione. Ex hujusmodi lapsu colliguntur et omina certioris fidei: Saepe Neoptolemi pro nomine nomen Orestis / Exit el errorem vocis ut omen amo. Denique M. Tullius in Topicis inter ea, quae certam faciunt fidem, commemorat 20 pueritiam, somnum, inprudentiam, vinolentiam, insaniam. Erasmus 1519. I. 616. 39 Nicolas REUSNER: Aureolorum emblematum liber singidaris. Strassburg, Bernhard Jobin. 1587. Dir. 300

Next

/
Oldalképek
Tartalom