Kőhegyi Mihály (szerk.): Historia Domus Bajensis. Chronik des Franziskanerkonvents in Baja. Band 1. 1694-1840 - Bajai dolgozatok 7. (Baja, 1991)

Text der Historia Domus

1748-1750 [1748-1751] Anno 1748vo in Capitulo Provinciali Essekini celebrato electus est hujus Con­ventus Guardianus Adm. Rndus P. Joannes Lukich lector Jubilatus, rexitque tres annos ad Capitulum usque die 20ma May 1751 Radnae celebratum.51 Sub illius anno primo locustarum Copia propemodum infinita hanc Bacsien­­sem plagam infestavit et item sequenti, ubi iteratis vicibus Bajam ipsam transvo­larunt non sine horrore spectantium, cum Coeli ferme integram faciem obnubi­lassem et gemitus foret omnium bonorum, de sterilitate frugum, quam tamen propitius Deus avertit, et larga fruge mortales solatus est. Memoratum fuit, quod hujus loci Parochus Petrinus, in medio omnium dolore, et volatum inter tubas inflari jussent et dein laete inter Convivia, et ludos traduxerit.52 Anno 1750 per vim e manibus fratris nostri Santoviensis Capellani Parochia erepta est Clavibus per fas, et nefas vicario generali Barkoczi personaliter tradi­tis, et cum PPres nostri protesterentur, et causam apud aulam agerent, repulsi sunt.53 Et quanquam regium scriptum haberent, de pacifica Capellaniarum pos­sessione; tamen ( vim magnam non obtinuit, praevalente Ordinarii dignitate.)54 per id temporis duo fratres in Capellania fuere et simul Parochus Novi ductus ab Archieppo constitutus. Quo amore inter se convixerint, prudens lector facile perspiciet.55 Anno 1750 sub eodem guardiano mille urnae Calicis pro futuro Ecclesiae ae­dificio procuratae sunt et Procurator Ecclesiae P. Bonaventura à Baja à Provin­ciali Petro Liporuch huic Ecclesiae datus, qui Eleemosynam conquereret, et opus illud pium cum Guardiano inchoaret, calx constitit 500 florenos, et extincta jacet in duabus fossis, nisi quod Excentissimus Dnus Krassalkovich minorem fossam pro suo aedificio petÿt ad restitutionem proximam, de quo suus inspector con­sulendus. Anno 1749 factus est lector Phiae P. Eugenius à Belgrado cum sex discipulis, qui mala valetudine non longe ab institutione pressus suum misere studium con-51 Die Datierung (20. Mai 1751) ist auch ein Beweis dafür, daß diese Seiten später, wahrscheinlich erst im Sommer 1751 in die Klostergeschichte eingetragen wurden. 52 Diese Zeilen lassen auch den latenten Gegensatz zwischen den Franziskanern und den weltlichen Pfarrern vermuten. — Über die Heuschreckenplage v. 1782 siehe Dudás, Gyula, 1898. 53 Szántó (Ackerland) = Hercegszántó (Fürstenacker) war eine der ältesten Pfarreien in der nördlichen Batschka. Ihre Standesregister sind von 1715 an vorhanden, dann wurde auch die Pfarrei gegründet. Schematismus Colocensis, 1883. 43- Die Pfarrei in Hercegszán­tó wurde übrigens bereits im Herbst 1749 den Franziskanern enteignet. (OL. Magyar Kan­celláriai Levéltár — Archiv der ungarischen Hofkanzlei, Originales referadae 1749. 115., 15,22. September.) Dem Streit gebot eine Verordnung der Kaiserin Maria Theresia Einhalt, nach der Franziskaner nur dort Pfarreien führen durften, wo sie auch einen Konvent besaßen, ansonsten sollten sie durch Weltpriester ersetzt werden. (OL. Magyar Kancellá­riai Levéltár — Archiv der ungarischen Hofkanzlei, Originales referadae 1751. 147.) 54Der Text in Klammem ist mit Tinte durchgestrichen, 55 Durch wiederholtes Durchstreichen sind hier drei Zeilen unentzifferbar. 29

Next

/
Oldalképek
Tartalom