Levéltári Közlemények, 63. (1992)

Levéltári Közlemények, 63. (1992) 1–2. - Szakály Ferenc: Javaslat a „Monumenta archivalia historiam regni Hungariae maedii aevi illustrantia” munkálatainak beindítására / 157–173. o.

162 Szakály Ferenc territoria, iura, civitates et castrapatriarchátus Áquilegiensis in Foriiulii et cetemrum terra­rum pretactarumplagis et oris situatasper ipsosque Venetos ocupatas ab eisdem aufferendo patriarchatui restaurassemus, interim pulsati negotiis regni nostri Romanorum, cuius nuper vacatione legittima contingente eiusdem sacri imperii principum electorum concordi voca­tione et electione canonica ad ipsius regni fastigium superna dispensatione fueramus asumpti, quamvis etiam executionem debitam eiusdem nostre electionis favore premisso­rum regni nostri Hungarie negotiorum per aliqua tempóra defluxisse passi fúerimus, tan­dem huiusfelicis nostre monarchie conditione coartati versus Italie etAlamanie ac nonnul­larum ditionum sacri imperii partes alias principaliter propter horrendi et inveterati ac pes­tiferi scismatis extirpationem, quod inter trés de papatu contendentes in sequentibus suc­cessive nominandas in ecclesia deifere quadraginta annis proch dolor perduraverat et pro sacra in eadem ecclesia dei procuranda unione ipsiusque sacri imperii negotiorum prosecu­tione et eius rebellium ad integritatem legális obedientie reductione accessum nostrum ampl­ius comode differre nobis non valentibus, idem Nicolaus palatínus in agibilibus dispositio­ns et conclusionis treugarum inter nostrum maiestatem et prefatos Venetos firmitarum, quas scilicet ipsi Veneti suorum castrorum, fortaliciorum terrarumque predictarum expug­nationibus et optentionibus aliisque dampnis et gravaminibus per nostras bellicosas vires et magnificas eis illatis et irrogandis perursi nobiscum etiam iuxta nutum nostre voluntatis ad tempus quinquennii iniendas duxere coacti semper suis largis sumptibus et expensis adhibi­tisplurimos actus illustres onustos et de sumpmaprudentia laudabiles ad exaltandum hono­ris nostri titulum ipsiusque regni Hungarie profectus accurato studio procurans singulariter peregit et tractavit. Qui demum de nostre maiestatis permissione in ipsum regnum nostrum Hungarie regrediens ad singularem eiusdem nostre maiestatis requisitionem serenissimam principem dominóm Barbarámpredictorum regnorum reginam, consortem nostrum carissi­mam de eodem regno nostro Hungarie in Almanie partes, videlicet Aquasgrani, ubi cum eadem primam imperialem eminentie coronam suscepimus, honestissimafamilie sue comi­tiva stipatus magnifice conduxit associatam celebritatibusque eiusdem solennis coronatio­nis intermoratus tandem de eisdem Aquisgrani in civitatem Constantie in nostra et eiusdem serenissime consortis nostre comitiva se conferre non neglexit. In quaquidem civitate Con­stantie sacrosancta generalis concilii sinodus iam tunc erat, quemadmodum et nunc existit in spiritu sancto congregata ad extirpandum premissum scisma pestiferum etfelicem unio­nem in dei ecclesia complantandam, ubi idem Nicolaus palatínus animadvertens ex ipsius unionis effectu universitatem catoliche plebis et precipue felicem populum Hungarie natio­nis Christiane militie virtute reunita, que hactenus horrenda divisionis vastitate contabuit, a nationibus barbaricis etpresertim crudelissimorum Turkorum crebris insultibus liberan­dum unacum nostra maiestate ad ea, que ipsius unionis salubriter congruere videbantur ejfectumpervigili solicitudine laboravit. Cum itaque in ipso sacro concilio, in quo totius or­bis scientialisflos, velud Christiani nominis pulcherimum decus virorum doctissimorum, signanter sonde Romane ecclesie reverendissimorum cardinalium et fere omnium Christia­norum regnorum, ecclesiarum, prelatorum necnon principum, universitatum et regionum prudentissimorum oratorum ipsam sacrosanctam sinodum et sanctum universalem eccle­siam representantium salutaris conventio rutilabat, ille quoque Johannes papa vicesimus tertius sic dum recte gradiebatur appellatus in huius dignitatis angelice cetu, velud lucifer clarissimus in medio lapidum ignitorum altissimo glorie pontificalis throno radiaret tracta­returquefelicibus auspiciis etproficeret in dies passim ortodoxé fidei causa ac sancte matris ecclesie membraflebili diuturnitate conscissa spectarent infantibus [?] integritatis affectate proventum omnium evulsa materia malorum durique et vetusti scismatis eradicatis undique fomitibus ac vestigiis abolitis. Quantum nempe idem Iohannes idem lohannes [!] singulo­rum desideriis iocunditatis rorem insperserat, quantave dulcedine cunctorum corda perfu­derat, cum velud unita captus ajfectione salutis nichil e terrenis ambiens mentis cordisque

Next

/
Oldalképek
Tartalom