Lukinich Imre: Podmaniczky család oklevéltára. II. (Budapest, 1939.)

praefuisse, sed eo in semine deficiente, ex inscriptione serenissimi principis condam domini Wladislai regis ad manus magnifici condam Joannis Podmanyczky de Podmanyn cubiculariorum suorum regalium magistri 1 et tandem ipso quoque praemortuo ad manus cuiusdam Ladislai Thewrek aliter Sophi cognominati, 2 demum verő etiam ipso Ladislao extincto manibus praefati Condam Marci Dobrawyczky, fratris annotatorum Michaelis, Joannis et Ladislai natu maioris, utcumque devenisse et expost per ipsum quoque Michaelem Do­brawyczky tentae ac gubernatae fuisse perhibentur, etiam alias qualitercunque liaberemus, aut nostram ex quibuscunque causis, viis, módis et rationibus concer­nerent maiestatem, pariter cum suis utilitatibus et pertinentiis quibusiibet, etc. (következik a szokásos fel­sorolás) sub suis veris et antiquis metis existentibus memorato Stephano de Werbewcz, ac Emerico filio suo, 3 ipsorumque haeredibus et posteritatibus universis de­dimus, donavimus et contulimus, prout damus, donamus et conferimus iure perpetuo ac irrevocabiliter tenenda, possidenda pariter et habenda salvo iure alieno, annuentes et concedentes de gratia nostra speciali et de potestatis nostrae plenitudine, praefato cancellario nostro, quod ipse praemissam donationem nostram regiam simulcum praedeclarati iuris nostri regii col­latione infra integri anni unius revolutionem a die datarum praesentium supputandam debitae execu­tioni per nostrum et alicuius loci testimonialis homines iuxta iuris regni nostri consuetudinem demandandi plenariam habeat potestatis facultatem, immo annuimus et concedimus harum nostrarum vigore et testimonio litterarum mediante. Dátum Budae in festő beati Georgii martiris, anno Domini millesimo 1 Az erre vonatkozó adománylevelet nem ismerjük, de a Podmaniczky-család tiltakozása 1522 januárius 22-én Dubra­viczky Márk beiktatása alkalmából (1. jelen kötet 112. sz.okl.) azt bizonyítja, hogy Podmaniczky János tényleg birtokosa volt az oklevélben megnevezett birtokoknak. 2 Talán a zalamegyei Töreki-család (Csánki : III. 191. 1.) vagy pedig valamelyik Török család tagja. 3 Werbőczy Istvánnak egyetlen, életben maradt fia. (Fraknói V. : i. m. 294. I. Budai Ferenc : III. 405. 1.)

Next

/
Oldalképek
Tartalom