Thallóczy Lajos: Jajca (bánság, vár és város) története. (Budapest, 1915. Magyarország melléktartományainak oklevéltára. Codex diplomaticus partium regno Hungariae adnexarum 4.)

decernere in animo haberent, ad omnem fortunae eventum sese absque mora comparare, arma clypeosque induere, et equis propere conscensis imperia ducum expectare. Tum inalbescente coelo cum nostros plenis passibus, ac expansis equitum alis in aciem prodire conspexissent, praecedebant autem, ut diximus, Carlovitius et Battianius agmina, castris repente effundi coepere, vix instruendis ex adverso aciebus spatium nacti, nisi Usreffus, ac circumcursantes ii, quos ipsi Chausios vocant, et Balibegus eos tumultuantes composuissent. Nostris in confertos hostes acerrimo impetu ruentibus, pari utrinque pertinacia et vario eventu aliquot horis pugnatum est. Opportune autem Frangepanus duos mediocres falcones ad proximos colles potrahi iusserat, quibus hostes a latere petebantur, eorumque pilis ferreis ante congressum multi ex hostibus ceciderunt, inter quos Usreffi legátus' propinquitate ei iunctus una cum equo discerptus interiit; quo cadente hostium acies nutare coepit. Quo animadverso Frangepanus sublato clamore, ne victoriam, que iamiarn in manibus esset, remissius instando, interpellarent, suos animare; idem caeteri duces agere, et ubi opus esset, pugnam restaurare, milites spei plenos verbis factisque accendere. Tandem quum signiferis caesis aliquot a nostris capta essent signa, hostes dissipantur, tergaque dantes praecipiti fuga in montes et silvas qua quisque viam invenire poterat, feruntur. Usreffo et Balibego periti locorum et viarum ad evadendum adiumento et saluti fuere. Sinanus interfecto, quo vehebatur equo, quum alterum praementibus nostris conscendere non posset, pedes et leviter saucius profugit, diuturnisque erroribus per avia et deserta loca circumactus aegre ad suos pervenit. Magna promiscui et gregarii militis strages passim edita, castra et tormenta, ac non parva commeatus copia tentoriaque, et omnia impedimenta in nostrorum potestatem devenere. Sed Frangepanus fugientes ultra Bacuntium amnem prosequi prohibuit, quod soluta urbis obsidione, eaque commeatu et rebus necessariis munita satisfactum famae et gloriae suae arbitraretur. Eis tamen, qui hostibus metu perterritis et passim errantibus, acrius