Fekete Nagy, Antonius – Makkai, Ladislaus: Documenta historiam Valachorum in Hungaria illustrantia, usque ad annum 1400 p. Christum. (Budapest, 1941. Études sur l'Europe Centre-Orientale. 29.)

tíentes et sagaciter recensentes multipharias fidelitates et laude digna fidelia obsequia, strenua gesta ac virtuosa uberima servitia, creberrimamque sinceram duliam, necnon placibilium famulatuum immensa merita viri strenui magístri Ladizlai, filii Petri de Sarow comitis Temesyensis 1 fidelis nostri dilecti, quibus ipse, uti re vera didicimus, a prímevis sue pueritie temporibus iugiter et decenter fidei et fidelitatis exímie constantia laudabíliter presígnitus, sacro regio dyademati ac felicis memorie nostris predecessoribus, pri­maríe scilicet illustribus principibus domino Lodouico regi, patri et socero ac excelsis dominabus Elisabeth matri et socro dive remi­níscentie usque felix exterminium vite eorundem ac Marié contho­rali nostris karissimis, inclitis dicti regni Hungarie regínis in cun­ctis, plerisque suis et totíus regni eorum antefati variis et validis agendís, sudorosos labores et íuges fatigas non sine suarum per­sone pressura et rerum periculo indesinenter supportando et decus ipsarum regie et reginalium maiestatum utiliter augendo, absque reprehensionis et inertíe nubilo adesse maluit et prodesse toto nisu, demumque nobis domino opitulante solium et régimén antefati regni Hungarie non sine ipsius ope et virtuoso aminiclo gloriose enactis annotatus magister Ladizlaus de vírtute ín vírtute proce­dens et pro nostri honoris incremento se ipsum et sua cuncta for­tuitis adversis casibus ferventer opponens in variis et sedulis nostris et regnicolarum nostrorum expeditionibus arduis, prospe­ris scilicet et adversis, signanter ipsius domine Marié regine con­sortis nostre precare per utrosque Johannem condam condam (Sic! Ce mot est répété!) banum, scilicet et priorem," nostros notorios ín­fideles temporibus iam retrolapsis inopínate detentionís obice, proh dolor, prepedite felícem liberationem ac nonnullorum castrorum nostrorum et districtuum erga et per manus eorundem nostrorum infídelium rapaces nostrum ingens ad fastidium habítorum et vi occupatorum in regno nostro Sclauonie existentíum, necnon castro­rum Chestym et Borych vocatorum in terra Rasscíe situatorum recuperationem et reoptentionem, ipsorumque nostrorum infidelium extermínationem et exilium concernentíbus, In quorum premisso­rum executione scilicet ipsius regínalis maiestatis liberatione et dictorum castrorum expugnatione ac districtuum rectificatione et reoptentione ac eorundem infidelium nostrorum contritíone et ex­pulsione idem magister Ladizlaus nobis cernentibus retrorsum non abiit, sed leonino accinctus robore, uti tiro fortis suam personam 1 L'ancétre de la famille Cseh de Léva. Cf. Mauríce Wertner, A Lévai Csehek. Századok, 1901. p. 332. Emeric Lukinich, Podmaniczky Oklevéltár I, p. 129. 2 Sur la généalogie du príeur de Vrána, Jean Horváthy, dit aussi Palisnay, „de genere" Bancsa, et sur celle de son neveu, le ban Jean, voir Karácsonyi, Magyar nemzetségek í, p. 196. Századok, 1897. p. 514, Sur les événements ci-haut rapportés, voir Cte, Edouard Wilczek, A Horváthy család lázadása, Századok, 1896. pp. 617, 705 et 804. Alphonse Huber, Die Gefan­gennehmung der Königinnen Elisabeth und Maria von Ungarn. Archiv für österreichische Geschichte, t. 66, p. 57.

Next

/
Oldalképek
Tartalom