Szentpétery Imre: Az Árpád-házi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke. Regesta regum stirpis Arpadianae critico diplomatica. I. kötet 2 füzet. (Budapest, 1927.)

eiusdem de Duchkwe nomine utilis et necessaria admodum existebat, duximus conferendam solita benignitate, nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius quidem terre mete, sicut per litteras fidelis nostri Hytlen comitis, officialis venerabilis patris Benedicti Strigoniensis archi­episcopi didicimus, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a parte orientali iuxta terram Zabrag in vertice montis nomine Wyzoga et ibi sunt mete; descendens de monte deciinat ad meridiem ad unam vallem et in longitudine eundo pervenit ad unum puteum nomine Nagkwth, inde ad montem, de illo monte descendens transit vallem nomine Zekenew; inde transit modicum flumen nomine Lazych, inde per montem vádit ad vallem Marci, ibi tangit terram Ladislai, transit dictam vallem, pervenit ad metas angulares, que sunt inter predictam vallem et Hologus, inde deciinat ad occidentem et ibi transit unum nemus nomine Dedberke inter Hologus et vallem prenominatam metas dictas tangit terra . . . et Stephani et in Dedberke tangit terra(m) Petus. Inde ad montem Mychaelis et per eundem montem descendit ad . . . eas, inde ad magnam viam et ibi sunt mete, et ibi tangit terra(m) Nysk, in eadem via tendit ad aquilonem et transiens unam vallem nomine Nauoyuelge, inde ad mon­tem ascendit et de eo monte ascendendo transit vallem nomine Ladisca, inde ascendit ad montem et ibi tangit terra(m) Zabrag, per eundem montem vádit ad montem nomine . . . linheg iuxta terram Raccha et per eundem vádit usque priorem metam et ibi est finis. Nos itaque ex animo pietatis, quia subiectorum opulentiam gratulamur, predictam terram Ne­proad Damiano et fratribus suis prenotatis ac eorum heredibus here­dumve successoribus auctoritate presentium duximus confirmandam in sua ac filiorum suorum potestate perpetuo duraturam. In cuius rei testi­monium et conservationem inviolabilem ac perpetuam presentes con­cessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo quinquagesimo quarto. XV. Kalendas Novembris, regni autem nostri anno vigesimo. 1021. — a trencséni [Trinchen] várhoz tartozó Yesesin földet, mely egykor Zubuzlou fiáé, Bogoméré volt, érdemeikért Mihály zólyomi és Detrik szepesi ispánoknak adja. — D. a. D. 1254. IX. Kai. Novembris, r. a. vigesimo. Eredetije a br. Balassa-levéltárban. (M. Nemz. Múzeum Ivt.) Wenzel, ÁUO. II. 246. 1022. — Namzolou fiának Jánosnak, ki a csehországi hadjáratban a király seregében katonáskodott, a tőle elvett és Tholus mesternek adott trencsénmegyei Hyrychou földért cserében a túrócmegyei Kus-Moys földet adja az oklevélben leírt határok közt, Mycou zólyomi ispán jelentéséből értesülve az adomány megfelelő voltáról, s Jánost a túróci nemesek hadi szabadságával ruházza fel. — D. p. m. mag. Symaragdi (!) electi Albensis eccl. au. n. vicecancell. dil. et fid. n. a. D. 1254. r. a. decimo nono. Eredetije a M. Tud. Akadémia kézirattárában. (Oklevelek, I. köt. 8.) Átírta IV. László 1282. márc. 11. (Túróci reg. 46. §.) Beiktatva a túróci registrum 46. §. 1254. okt. 24. 1254.

Next

/
Oldalképek
Tartalom