Tasnádi Nagy Gyula: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VII. (1358. jan. 1.–1359. márcz. 31.) (Budapest, 1920.)

impeditas, nostre deliberationis examini deduetas, quas predicti sui detentores 1) evidentibus et legitimis instrumentorum vigo­ribus omni que veri táti s tramite sibi pertinere valerent compro­bare, eisdem perpetuo ex parte regia et reginali, prout eis inve­niremus pertinere, relinqueremus possidendas, pro eo premissa­rym literarum per ipsum magistrum Omodeum presentatarum nullo contradictionis obstaculo obviaret, sed eandem posses­sionem nomine [regjio ipsi magistro Omodeo, ut vigore pre­exhibitarum literarum [sibi cog]nosceret pertinere, resignaret. Verum quia prenominati [regius et] reginalis procuratores eandem possessionem Beus, in ipsa congregatione nostra Poso­niensi et Mosoniensi comitatibus celebrata, nomine possessionis eonditionariorum regalium regie maiestati pertinere debere allegarant, ipseque magister Omodeus exhibitione preexhibito­rum literalium suorum instrumentorum eandem sibi et suis pre­decessoribus regali et reginali collatione pertinuisse et pertinere debere, ac semper in dominio eiusdem se usque ad hec tempóra pacifice permansisse declarabat, memoratusque magister Simon regius proeurator continentiis earumdem literarum privilegialium, iuridice per nos requisitus, nullo contradictionis obstaculo ob­viabat, igitur prelatorum et baronum, necnon quamplurimorum regni nobilium in adiudicatione ipsius cause adherentium mo­derativo inducti consilio, eandem possessionem Beus eo titulo, prout vigore premissorum literalium instrumentorum suorum sibi dinoscitur pertinere, ipsi magistro Omodeo et suis heredibus heredumque suorum successoribus adiudicamus et committimus perpetuo possidendam, tenendam pariter et habendam. In cuius rei memóriám perpetuamque firmitatem presentes eidem magistro Omodeo filio Johannis nostras literas privilegiales, pendentis et authentici sigilli nostri munimine roboratas duximus concedendas. Dátum in Wyssegrad, duodecimo die termini prenotati, anno Domini M m o CCC m o quinqua­gesimo nono. Er. hártyán, kissé rongált állapotban, piros és zöld selyemszálakon függő pecséttel. N. Muz. Véghely-gyűjt, 3) A szerkezet e helyen hibás; értelmesebben így lenne: nostre delibe­rationis examini deduxissent, ut eas, quas predicti sui detentores stb. 1359. jan. 24.

Next

/
Oldalképek
Tartalom