Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)
unam novam metam, adhuc per eandem plagam declinando pervenissent ad aliam metam antiquam, ubi similiter unam novam metam erexissent, post hec ulterius gradiendo ad quandam terram Zuchaffeulde voeatam, et in fine eiusdem terre unam novam metam erexissent; abhinc liecteiido versus partém őrientalem processissent ad unam metam antiquam, ubi aliam de novo erexissent, post hec ulterius procedendo venissent ad unum stagnum Zelmykustow vocatum, ubi unam novam metam erexissent, et transit ipsum stagnum eundo per bonum spácium erexissent unam novam metam, et per eandem plagam procedendo pervenissent ad unam aquam Epyur nominatam, circa quam invenissent trés metas terreas antiquas, quarum una separat possessionem magistri Andych Ogya voeatam, alia vero possessionem Yatha nobilium, tercia vero predictam possessionem Zaaz, ubi unam novam metam erexissent, ibique magister Andych dixisset, quod ibi mete possessionis sue predicte Ogya terminarentur; deinde infra eundo circa aquam Epyur ad duas metas antiquas, quarum una separat nobilibus de Kysleegh, alia vero earumdem nobilibus de Zaaz, ubi eciam unam novam metam erexissent, post hec inclinando versus partém meridionalem ad unum lacum Baar vocatum pervenissent, ubi duas metas antiquas invenissent, circa quas unam novam erexissent, et ibi transit ipsum lacum, venissent ad duas metas antiquas, et iuxta easdem unam de novo erexissent, ulterius procedendo ad unam metam antiquam, ubi aliam novam erexissent, post hec ulterius procedendo ad quandam terram Farkaszantala voeatam, circa quam duas metas antiquas invenissent, ubi aliam metam de novo erexissent, et mete dicte possessionis Zaaz a parte possessionis magistri Andych et aliorum nobilium preseriptorum terminarentur. Dátum secundo die octavarum festi corporis Christi, anno domini ut supra. A pozsonyi káptalannak 1357. máj. 12. kelt, «Andreas filius Tliome de Zaaz» kérelmére kiadott átiratából, melyet 1577. mart. 28-án Bátori Miklós országbíró Szászy András kir. személynök kérésére ismét átírt; ez utóbbi eredetije megvan az Orsz. Ltárban, N. R. A. 183. 7. dipl. oszt. 4362. Közli: Kovács N.
