Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)

non venit, nec ipsum regium hominem adduxit vei transmisit,. ipso Demetrio similiter expectante. Dátum feria secunda sci­licet in die Rogacionum, anno domini Millesimo CCC m o quin­quagesimo tercio. Hátlapján pecsét töredékeivel; eredetije az Orsz. Ltárban, N. E. A­1537. 69. dipl. oszt. 4351. Közli: Kovács N. 32. 1353. april havában. A veszprém i káptalan előtt Rendesi András fia Miklós, Vasvári-negyében a Rába folyó mellett fekvő Lúgos nevű bir­tokát és az ezzel szomszédos Iváncz és Viszák nevű birtokokat, Leány­suka i Aykas Miklós fiainak százötven márkáért elörökíti. Capitulum ecclesie Vesprimiensis . . ad universorum noti­ciam . . volumus pervenire, quod Nicolaus íilius Andree de Rendus in nostri constitutus presencia, vive vocis organo est. confessus, quod ipse quasdam possessiones suas, uno nomine generáli videlicet Lúgos vocatas, in comitatu Castriferrei iuxta fluvium Raba existentes et sub metis ac metarum terminis, qui­bus circumdantur et distinguntur, in privilegio domini Bele olim regis Hungarie . . contentis . . adiacentes, quas Gregorio magnó predecessori videlicet eiusdem Nicolai, ut dicebat, ipse dominus Bela rex pro suorum meritis serviciorum mediante suo privi­legio contulisset perpetuo possidendas; item alias duas posses­siones scilicet Ivanch et Yyzaak vocatas, iuxta prefatas posses­siones situatas, quas Gregorius et Gatal filii eiusdem Gregorii magni, prout nobis dicebatur, de Bors íilio Dominici bani, me­diantibus literis nostris precio comparasset, cum omnibus utili­tatibus suis et pertinenciis universis ad easdem, Johanni, Ni­colao et Ladizlao filiis Nicolai dicti Aykas de Leansuka pro centum et quinquaginta marcis gravis ponderis denariorum viennensium plene sibi datis et solutis dedisset, vendidisset . . iure perpetuo . . possidendas . . nullum ius . . sibi et suis po­steris . . reservans in eisdem; sed in personis eorundem filiorum Nicolai et suorum lieredum idem Nicolaus transtulit coram nobis, literas eciam privilegiales eiusdem domini Bele regis

Next

/
Oldalképek
Tartalom