Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)
Quas eciam literas impignoraticias ipsius capituli Posoniensis idem Beke nostri in presencia ad manus dicti domini palatini in specie assignavit. Dátum in Vissegrad, sabbato proximo ante diem Bogacionum, anno domini M° CCC m o quinquagesimo septimo. Hátlapján pecsét nyomaival; eredetije az Orsz. Ltárban. Mon. Pos. 15. 5. dipl. oszt. 4672. Közli Kovács N. 377. 1357. máj. 13. A pécsi káptalan I. Lajos királynak jelenti, hogy llerczeg Péter fiát Pétert bar anyavármegyei Szöló's nevű birtokba, a határ megjárása után, minden ellenmondás nélkül beiktatta. . . Lodovico . . regi . . capitulum ecclesie Quinqueecclesiensis.. Literas vestre serenitatis sigillo vestro magnó consignatas recepimus . . in liec verba. Lodovicus . . rex . . capitulo Quinqueecclesiensi. . Dicitur nobis in persona Petri filii condam magistri Petri dicti Hercheg, quod quedam possessio sua Zeuleus vocata in comitatu de Baranya cum ad se pertinentibus apud manus suas existens reambulacione indigeret; quare . . mandamus, quatenus vestrum mittatis liominem pro testimonio fidedignum, quo presente Stephanus filius Demetrii de Tarnuk vei Paulus de Doboka aut Paulus filius Ladislai aliis absentibus homo noster predictam possessionem . . reambulet per suas veras metas et antiquas, reambulatamque . . relinquat eidem Petro iure, quo ad ipsum dinoscitur pertinere perpetuo possidendam, si non fuerit contradictum, contradictores vero, si qui fuerint, citet ipsos contra eundem ad nostram presenciam ad terminum competentem, et post liec seriem ipsius reambulacionis . . nobis . . rescribatis. Dátum Bude, in dominica Letare, anno domini Millesimo trecentessimo quinquagesimo septimo. Nos igitur . . unacum predicto Stephano filio Demetrii homine serenitatis vestre, nostrum hominem, videlicet dominum Johannem sacerdotem, ecclesie nostre prebendatum et magistrum altaris beati Ambrosii confessoris ad premissa exsequenda pro testimonio transmisimus fidedignum, qui postmodum . . retulerunt, quod prefatus homo vester presente
