Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)

Nos itaque iustis et legitimis peticionibus eorumdem Nicolai voivode et magistri Leukus . . inclinati, predictas literas nostras patentes super collacione prefatarum possessionum Zeuldwar et Wlsew vocatarum emanatas, omni prorsus suspicione carentes, de verbo ad verbum presentibus insertas . . ratificamus ac easdem et collacionem earumdem iuxta titulum primarie collacionis nostre rememoratis (stb. I. a föntebbi 87. sz. a. oklevélben egész e szavakig «confirmamus, salcis iuribm alienis»). Adiicientes nihilominus, quod si alicuius temporis in successu serenissimus princeps dominus Karolus eadem gracia illustrissimus rex llomanorum et Bohemie, fráter noster carissimus, quasdam possessiones in regno suo Bohemie existentes, per dominum Johannem regem Bohemie patrem suum bone memorie, quondam magnifico viro Stephano filio Lochk tocius Sclavonie bano datas et per eundem dominum Karolum regem Bohemie tandem ab eodem Stephano bano ablatas, filiis eiusdem Stepliani báni restituerit vei remiserit aut pro eisdem pecuniam ipsis solvérit et dederit, tunc nos pro predictis possessionibus Zeuldwar et Wlseu vocatis, Wiskoni bohemo cui eedem prius per nostram maiestatem fuerant collate, et tandem racione ablacionis possessionum predicti Stepliani bani in regno Bohemie existencium ablate ab eodem, ipsi Wysconi bohemo vei filiis Stepliani bani, prout expedierit et incumberit alias possessiones, predictis possessionibus consimiles et equivalentes, aut pecuniam nostram, pro qua iuxta regni nostri consvetudinem fuerint estimate, pro predictis Nicolao voivoda et magistro Leukus fratre suo dare et persolvere, ac ipsos omnimode in his expedire et in paciíico dominio prefatarum possessionum semper conservare assummimus promittentes, omnesque et qualibet literas et instrumenta eidem Wysconi bohemo super collacione memoratarum possessionum datas et concessa cassamus . . Ut igitur ipsorum fidelitatis (stb. ismét l. a föntebbi 87. sz. a. oklevélben egész a «Dátum»-ig). Dátum per manus . . domini Nicolai . . episcopi Zagrabiensis aule nostre vicecancellarii . . anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo tercio, quartodecimo kalendas mensis Decembris regni autem nostri anno duodecimo, venerabilibus . . (stb. I. az egyház és országnagyok neveit a föntebb 87. sz. a. közölt oklevélnél.)