Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. V. (1347–1352) (Budapest, 1887.)

liter parte ab altéra, ad nostrum iudiciarium accedentes conspectum, literas patentes memorati capituli Scepsyensis nobis presentarunt, in quibus babebatur manifeste, quod ipsum capitulum ecclesie Scepsyensis nostris peticionibus satisfacere cupientes, ipsorum misissent bominem pro testimonio fidedignum, videlicet magistrum Paulum fratrem et concanonicum eorum unacum Stanyzlao filio Jobannis bomine regio pro parte parcium utrarumque ad premissa exsequenda, qui demum ad ipsum capitulum reversi, eidem concorditer retulissent, quod Nicolaus de Macbala pro annotato magistro Petro dicto Pobarus . . eandem possessionem Zalouk nuncupatam, in dictis octavis festi Nativitatis beate virginis, presentibus bominibus regiis et testimonio capituli ecclesie Scepsyensis antedictis, sub veris . . metis eiusdem infrascriptis, prescripte nobili puelle Margyt vocate et per eam suis beredibus pro quarta sua puellari ac domine matris sue predicte pro dote et rebus suis parorpbanalibus, iure perpetuo . . secundum seriem literarum nostrarum possidendam statuissent; cursus vero metarum ipsius possessionis Zalouk dinosceretur esse talis : prima meta inciperetur in quodam alto monte adiacente inter dictam possessionem Zalouk et Pólyánk alio nomine Babarety vocatas a parte meridionali cuiusdam magne et alte albe petre in una terrea meta, et abinde descenderet versus occidentem ad planiciem montis eiusdem ad viam magnam, que de villa Omnium Sanctorum duceret in Zalouk antedictam, in ipsaque via perveniret versus occidentem, currens ad locum, ubi a latere ipsius vie septemtrionali intraret eandem una via antiqua per quam quondam et nunc in dorso seu acie cuiusdam longi montis de Tarcha transivissent et transirent in dictam villám Omnium Sanctorum, et in eadem antiqua via in acie seu dorso ipsius montis se protendente per metas terreas sitas penes eandem currens perveniret usque dum versus fluvium Zalouk ad partém septemtrionis descenderetur, ubi esset una terrea meta, sita circa viam eandem, de qua in ipsa via descenderet ad antiquum vadum fluvii eiusdem, circa quod esset tercia meta ab ipsoque vado in eodem fluvio versus meridiem ascenderet ad fines prati de Zalouk antedicti et oppositum cuiusdam monticuli in quo quondam beremite resedissent, ubi esset una