Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. V. (1347–1352) (Budapest, 1887.)

Hátlapján veres viaszba nyomott gyűrűs pecséttel, mely alatt e szavak olvashatók : »relacio Ladislai Sows.« Eredetije a N. Muzeumban a Sóvári Soós cs. ltárában. Ugyanott megvan hasonló kelettel a királynak az ország összes hatóságaihoz intézett parancsa, hogy Komlósi Pál dol­gában István herczeg parancsának engedelmeskedjenek. 196. 1349. Buda, nov. 26. I. Lajos király Galgócz várát s tartozékait, Kont Miklósnak, Nyitra- Vas-Sopron-Bars és Varasd várme­gyék főispánjának és testvérének Lőkösnek adományozza. Nos Lodovicus . . rex . . significamus . . quod nos atten­dentes immensissima servicia et fidelitatis constanciam magi­stri Nicolai filii quondam magistri Laurencii sclavi magistri scilicet pincernarum nostrorum, comitis Nitriensis Castriferrei et Supruniensis, Borsiensis ac Worosdiensis, dilecti et fidelis nostri, quibus idem nostre maiestati laudabiliter a toto tempore sue puericie continue et sine intermissione lateri nostro ad­berendo multipliciter studuit complacere, que omnia licet re­commendacione digna propter tediosam scripti prolixitatem nequeamus suo modo enarrare, ea tamen que cordi nostro striccius insident, in cuius et successorum suorum recommen­dabilem memóriám silencio nolumus pertransire, quia cum miserabilem quondam excellentissimi principis domini Andree Jerusalem et Sycilie regis fratris nostri karissimi necem fere omnibus cbristiane fidei cultoribus patenter notam et eiusdem fratris nostri mortem nostrum cor indicibili amaritudine am­plectentem, dei adiutorio mediante vindicare debuissemus, ipsum magistrum Nicolaum bone indolis et laudabilis pru­dencie iuvenem, militem aule nostre, nobis utique dilectum et fidelem, ad vindicandum ipsius fratris nostri sanguinem inno­xium suam propriam supplicativam ad ammonicionem trans­misimus, qui magna et bonesta familiarium cum commitiva in regnum Sycilie quondam dicti fratris nostri celeri egressu per­veniens, totum ipsius regni Sycilie statum, bumanitate sua et discrecione propria continuis preliorum aggressibus, proximo­rumque et serviencium suorum bonorum interemcionibus, 22*

Next

/
Oldalképek
Tartalom