Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. IV. (1340–1346) (Budapest, 1884.)

110. 1341. dec. 14. István pécsi prépost és kalocsai választott érsek s a pécsi káptalan, Kápo Inás - Sári és Tötös nevű Baranya vármegyei birtokokat, miután azokat Siklósi Péter és fiai ki nem váltották, Kemudi Conrad fia Jakab fiának Miklósnak, anyai leány-negyedi járandósága fejében örök joggal oda ítélik. Stephanus prepositus ecclesie Quinqueecclesiensis Colochensisque electus et capitulum eiusdem ecclesie Quinqueecclesiensis . . ad universorum noticiam . . volumus pervenire, quod cum magister Petrus fráter Gyula de Suclous, item Paulus Stephanus et Nicolaus filii eiusdem, iuxta continenciam priorum literarum nostrarum composicionalium quasdam possessiones ipsorum Capulnassary et Tuteus vocatas in comitatu de Baranya existentes, a magistro Nicolao filio Jacobi filii Corrardi de Kemud racione quarte puellaris nobilis domine matris videlicet eiusdem magistri Nicolai, sororis carnalis pretacti magistri Petri de Suklous, pro centum marcis denariorum banalium impignoratas, in octavis festi beati Andree apostoli anno preterito sub pena dupli, item in secunda revolucione earumdem octavarum festi beati Andree apostoli videlicet in presenti sub pena perpetuacionis possessionum earumdem, prout in eisdem prioribus literis uostris composicionalibus plenius continetur, redimere coram nobis debuissent, ipse magister Petrus et sui filii predicti nec in primo termino, prout exhibicione aliarum literarum nostrarum exinde confectarum fuimus ad plénum informati, nec eciam in predicto ultimo termino videlicet in presentibus octavis festi beati Andree apostoli dictas ipsorum possessiones modo predicto impignoratas redimere curarunt coram nobis, imo nec aliquem vei aliquos miserunt ad easdem redimendas ; nos itaque visis continenciis literarum nostrarum predictarum, easdem possessiones vigore literarum nostrarum composicionalium predictarum, quibus mediantibus idem magister Petrus et sui filii predicti se obligarant, tam pro principali pecunia centum marcarum, tam eciam pro sua dupla, que scilicet propter obmissionem redemcionis primi termini accrevit in eandem, auctori-