Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. IV. (1340–1346) (Budapest, 1884.)

quondam Mathei dicti de Trinchinio, sacre regie corone et regni notorii intidelis damnate memorie, pro observanda dicto patri nostro fidelitate, ipso dire mortis supplicio expouere non verenti, miserabili cruciamine interemti ut refertur, pro eo eciam, quod idem dominus banus Petrum filium Petenye notorium infidelem predicti domini Karoli patris nostri et regni Hungarie nacionis, qui in acrissimis infidelitatibus continue procedendo et in quibusdam castris eiusdem patris nostri tamquam insaciabilis bestia in irrogacione malorum factorum et indicibilium spoliacionum ac devastacionum possessionum et bonorum regnicolarum regni Hungarie, ubi a tempore regiminis sanctissimorum regum Hungarie, prefatique patris nostri incipiens, usque adepcionem et sublimacionem nostram, ipsum Hungarice nacionis regnum pacis pulcbritudine viguit, non cessavit, de castris predictis contra voluntatem dicti patris nostri per ipsum servatis, viriliter expugnando eiecit, et licet ipsum solum fortuna sibi comitante captivare nequierit, tamen quendam filium suum captivitatis vinculo ipsi patri nostro dicitur duxisse mancipatum, eisdem perpetuo datarum et donatarum, in quo nunc ligneum castrum per ipsos foret fabricatum et edificatum, castrum tamen opere murali fabricandi construendi et edificandi facultatem, quanto solidius et forcius possent, pro defendendis et evitandis dum expediens fuerit, personarum iurium et bonorum ipsorum periculis, de benignitate regia prebere dignaremur. Nos igitur qui ex innata regie benignitatis gracia cunctorum fideliter obsequencium merita precara animo metiri debemus pietatis et eorum precibus iustis et condignis aures exaudibiles prebere tenemur, tum pro preclaris serviciorum meritis eorumdem domini bani et filiorum suorum, ac ipsorum sinceris complacenciis circumspectis et consideratis, quibus iidem in cunctis sepedicti patris nostri et nostris ac regni nostri negociis et agendis, et specialiter in conservacione predicti banatus ab evo ipsorum iuyentutis tempore, cum effusione sui sanguinis et nece quamplurimorum proximorum et servientum suorum, se et sua pro attollencia regii culminis et bonoris diversis fortune casibus exponerc minimé perborrescentes studuerunt complacere et se erga regiam maiestatem efficere graciososetacceptos,tum eciam pro maiori et cer-