Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. IV. (1340–1346) (Budapest, 1884.)
proclamate. presentibus regiis et dicti capituli Waradiensis bominibus, in eo, ut eadem possessio litigiosa in centum et viginti marcis estimata, quam idem . . Tbomas wayvoda Endrelaka vocari et Stepbani filii Endre notorii infidelis domini regis fuisse, et titulo regalis donacionis per fluvium nigri Crisii a villa Tamashyda sequestratam a parte meridionali adiacentem sibi pertinere, predicti vero Jobannes et Ladislaus filii Laurencii non Endrelaka, nec ipsius Stepbani filii Endre fuisse sed Tamasbyda vocari, et ipsis hereditarii iuris titulo pertinere asseruerant, Tamasbyda vocetur, et ipsis titulo iuris bereditarii ab antiquo pertinuerit et nunc pertineat, in nulloque regie collacioni nomine possessionis ipsius Stepbani filii Endre attinuerit, sacramentum prout moris est secundum regni consvetudinem iurare super terram, prestare, seriemque eiusdem octavo die in literis ipsius capituli Waradiensis nostro iudiciario examini reportare commisissemus partibus prenotatis; tandem predicte partes ad nostram accedentes presenciam, literas prememorati capituli Waradiensis nobis demonstraverant, in quibus continebatur, quod prefati Jobannes et Ladislaus filii Laurencii cum suis coniuratoribus in facie dicte possessionis litigiose comparendo, presentibus Johanne filio Stephani et Johanne filio Alus bominibus regiis et. . Demetrio cantore Budensi ac Egidio concanonicis testimoniisque dicti capituli, suum deposuissent iuramentum, hoc solo excepto, ut unus ex coniuratoribus eorum tricesimus Demetrius videlicet de Wesprimio, in formám dicti iuramenti in uno verbo bis offendisset, bominibus seu testimoniis dicti capituli sibi dicentibus iuramentum suum reinvenire, magistro Petro prothonotario et legitimo procuratore ipsius Tbome woyvode ab ulteriori recitacione homines dicti capituli perhibente, tandem reinvenisset pro tercia recitacione quam dare debuisset unius hominis dicti capituli, et iidem filii Laurencii loco sui licet alium coniuratorem statuere asseruissent, tamen ducti consilio circumstancium nobilium, ibidem qui dixissent alium coniuratorem loco eius non expedire, simpliciter pertransisset, cleposito itaque ipso iuramento adhuc si necesse fuisset, alium coniuratorem. statuere promti fuissent et parati, quem idem magister Peteu in ultimo videre recusasset
