Mathiae Corvini Hungariae regis epistolae ad Romanos pontifices datae et ab eis acceptae. Mátyás király levelezése a római pápákkal. 1458–1490. (Budapest, 1891. Mon. Vat. Hun. I/6.)

Senatus Anconae vexillum Hungáriáé i. Április 1488. in turri curiae malisque navium solemni pompa erexit. Inexpectatus hic eventus summa pontificem admiratione percutit; qui convocatis Italiae oratoribus, dolorem animi de Mathiae hac molitione expressis verbis declaravit. Una litteris ad regem datis hoc ipsi factum vitio verterat.

1 Mathias binis litteris coram pontifice semet purgavit. Asseveravit non habuisse in mente pontificiae potestatis suprema jura imminuere, seque semper fore fidelissimum papae servum ac filium.

2 Innocentius ad tollendas has difficultates autumno vertente Angelum Pecchinollium episcopum Ortanum legatum ad Mathiam misit. Huic igitur in mandatis dedit, ut omni, qua posset, ope contenderet fcedus cum Anconensibus irritum facere, Colocensem item archiepiscopum e captivitate liberare, sollicitaretque regem: ut intercessorem apud Neapolitanum regem in maturanda cum ipso pace agere velit. Sua rursus vice operám in pacandis cum rege Venetis inque expeditione adversus Turcas instauranda promptus eidem obtulit. Mathias facilem se officiosumque legato praebuit ac potissimum consilia ad bellum Turcicum spectantia avido excepit animo. «Respondit sua majestas — ita legátus Romám refert — habere maximas gratias Deo, qui tandem sanctitati vestrae hoc in mentem subgessit, ut communi consilio et auxilio hoc bellum gereretur; . . . nec ipse rem aliter aggrederetur, nisi sanctitas vestra íIli spondeat auxilia aliorum non defutura . . . Nec suam majestatem tenet, quod pacem aut conditiones aliquas nunc cum Turcho habeat; est paratus illas infringere et a conventis semper et omni tempore ad jussum sanctitatis vestrae resilire; modo illa polliceatur communi pecunia bellum se gessurum. Nec eum terret aut a proposito divertit bellum, quod illi in Austria est, cui paucissimis copiis ad tutelam dimissis, personaliter in Turchos descendere paratus est, et quod reliquum est aetatis et virium, in hanc sanctam expeditionem, et diu ac multum animo concupitam, tota mente et desiderio impendere, in qua pulcherrimum ducit et vivere et mori.» Paratum se fore ad dissolvendum cum Ancona fcedus; archiepisco1 Relatio procuratoris Ferrariensis 6. et 10. Április 1488. in Tabulario Regio Modenensi. Litteras papae desideramus. Harum tamen mentionem faciunt responsa Mathiae de 10. Maii 1488. sub num. CLXXXIV. 2 Litteras Mathiae de 10. Maii et 1. Julii 1488. sub num. CLXXXIV et CLXXXVII.