Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

benignam. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte tua petitio continebat, quod, licet perceptio omnium decimarum bladi et vini et aliarum rerum oppidi Wyla (sic), Quinqueecclesiensis diocesis, ad loci diocesanum pleno iure spectaret, tu tamen nobilis viri Johannis de Maroth, Bani Machovie, dicte diocesis, familiaris existens, cui, ut asserebat, ex concessione carissimi in Christo filii Sigismundi, regis Ungarie illustris, recipere decimas in illis partibus ad tuitionem patrie et impugnationem infidelium et perfidorum paganorum fuerat permissum, decimam vini prefati opidi recollegisti, et dicto Johanni nil penes te retinendo integraliter assignasti, quodque eodem tempore dilectus filius noster Valentinus, tituli sancte Sabine presbyter Cardinalis ac Quinqueecclesiensis ecclesie in spiritualibus et temporalibus Administrator a nobis deputatus, quandam constitutionem pie memorie Bonifacii Pape VIII, predecessoris nostri, contra occupatores decimarum ac dantes eis scienter consilium, auxilium vei favorem sub bulla nostra editam, graves censuras in se continentem, publicari ac dicte constitutionis vigore prefatum Johannem et omnes sibi in premissis faventes auxiliumque et consilium prebentes excommunicatos fecit publice nuntiari. Quibus ad tui notitiam deductis, de premissis dolens ab intimis a servitio et familiaritate dicti Johannis recessisti. Cum autem, sicut eadem petitio subiungebat, tu dubites propter premissa sententiam excommunicationis incurrisse, supplicasti nobis humiliter, quatenus tibi super premissis de oportuno remedio providere de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur ... te tam ab huiusmodi, quam ab aliis excommunicationum sententiis generaliter latis a canone, quas propter premissa aut alia forsan de causa incurristi, auctoritate apostolica absolvimus. Et nichilominus super irregularitate, si quam celebrando divina sic ligatus non tamen in contemptum clavium forsan contraxisti, tecum de speciali gratia dispensamus, omnemque inhabilitatis et infamie maculam sive notam premissorum occasione contractam eadem auctoritate penitus abolemus, teque ad statum pristinum et honores vigore presentium restituimus, et ne super beneficiis, que obtines aut imposterum obtinebis, occasione premissorum a quoquam, etiam auctoritate nostra fungente, inquietari valeas seu aliquatenus molestari de uberioris dono gratie nichilominus concedentes . . . Dátum Romé apud Sanctum Petrum Sexto Idus Decembris Anno Tertiodecimo.