Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

ISO 1399. 2). AUGUSTI. parochialis ecclesia Mathie adiudicata et super ea Petro predicto perpetuum silentium impositum exstitit, sententias reportavit, et supra executionem dictarum sententiarum, quarum ultima, nulla provocatione suspensa, in rem transivit iudicatam nostras ad vos sub certa forma litteras impetravit. Cum autem, sicut eadem petitio subiungebat, dilectus filius Ladislaus Ungarus, qui se gerit pro presbytero Cenadiensis diocesis, in dictam parochialem ecclesiam se intrusit, ipseque Mathias timeat, ne etiam aliqui alii in illám inposterum se intrudant, pro parte ipsius Mathie nobis fűit humiliter supplicatum, ut providere sibi super hoc de oportuno remedio dignaremur. Nos itaque . . . Discretioni vestre . . . mandamus, quatenus ... ad executionem dictarum sententiarum iuxta tenorem litterarum predictarum vobis directarum tam contra dictum Ladislaum, quam etiam contra quoscunque alios, in ipsam parochialem ecclesiam . . . intrusos . . . quoad possessionem dicte ecclesie eidem Mathie duntaxat tradendam, perinde procedatis, ac si sententie ipse contra eos late fuissent . . . Invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Dátum Romé apud Sanctum Petrum Quintodecimo Kalendas Septembris Anno Decimo. cxcvii. 1399. 23. Augusti. Nicolao, electo Episcopo Szörényiensi, indulget, ut per quemlibet catholicum Antistitem consecrari possit. (Anni XI. Liber —. f. 29. *.) Bonifacius . . . Dilecto filio Nicolao, Electo Zeurmiensi, salutem . . . Cum nuper ecclesie Zeurmiensi, pastoris regimine destitute, de persona tua duximus providendum preficiendo te illi in Episcopum et Pastorem, Nos ad ea, que ad tue commoditatis augmentum cedere valeant, favorabiliter intendentes tuis supplicationibus inclinati tibi, ut, a quocumque malueris, catholico Antistite, gratiam et communionem Sedis Apostolice habente, adscitis et in hoc sibi assistentibus duobus vei tribus catholicis Episcopis, similem gratiam et communionem habentibus, munus consecrationis recipere valeas ac eidem Antistiti, ut munus predictum auctoritate nostra libere impendere tibi possit, plenam et liberam concedimus tenore presentium facultatem. Volumus autem, quod idem Antistes, qui prefatum munus tibi impendet, postquam illud tibi impenderit a te nostro et ecclesie