Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

CLVI. 1399. 28. Április. Fundationem collegii studiosorum Strigoniensis examinare atque approbare iubet. (Anni X. Liber —. f. 219.) Bonifacius . . . Dilecto filio Preposito ecclesie sancte Thome Strigo- • niensis salutem . . . Humilibus et honestis supplicum votis illis presertim, per que divinus cultus propagatur et laudabiles fructus in domo Domini verisimiliter sperantur provenire, libenter annuimus illaque, quantum cum Deo possumus, favoribus prosequimur oportunis. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte dilecti filii Johannis Marci, canonici ecclesie Strigoniensis et archidiaconi Borsiensis in eadem ecclesia, petitio continebat, quod olim ipse pie considerans, quod per literarum studia divini nominis et fidei katholice cultus protenditur, iustitia colitur, tam publica quam privata, et humane conditionis prosperitás augetur, ad exaltationem fidei orthodoxe et divini cultus huiusmodi augmentum quoddam Collegium pauperum Scolarium, qui literarum studio in loco, ubi illud * vigeat generale, in qualibet licita facultate insistere debeant, loci ordinarii ad id accedente consensu, fundavit, illudque de bonis et certis annuis redditibus ad eum ratione persone spectantibus et alias sua industria per eum licité acquisitis pro sustentatione eorumdem scolarium dotavit et melius dotare proponit, et quod de cetero perpetuis futuris temporibus quotienscumque canonicatus et prebende dicte ecclesie ac archidiaconatus Borsiensis in eadem ecclesia, quos dictus Johannes obtinet de presenti, per cessum vei decessum seu quamvis aliam dimissionem casus vacationis ingruerit, antiquior pro tempore ex dicto Collegio in theologia, medicina, vei artibus Magister aut iuris civilis vei canonici Doctor aut in aliqua facultatum earumdem potiorem gradum habens in eisdem canonicatu et prebenda ac archidiaconatu succedere et eidem collegio preesse debeat, et quod huiusmodi archidiaconus, pro tempore in dicto archidiaconatu residendo, fructus . . . aliorum beneficiorum suorum ecclesiasticorum quorumlibet, cum cura et sine, que obtinebit, cum ea integritate, quotidianis distributionibus dumtaxat exceptis, percipere valeat, cum qua illos perciperet, si in ipsis aliis beneficiis personaliter resideret, et ad residendum in eisdem minimé teneatur, nec ad id a quoquam invitus