Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1389–1396. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/3.)

beneficiis ecclesiasticis ad eorum collationem, provisionem, presentationem seu quamvis aliam dispositionem coniunctim vei separatim spectantibus, nulli valeat provideri per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam, ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem, et qualibet alia dicte Sedis indulgentia generáli vei speciali cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vei totaliter non insertam effectus earum impediri valeat quomodolibet vei differi et de qua cuiusque toto tenore habenda sit in nostris litteris mentio speciális. Aut si dictus Ladizlaus presens non fuerit ad prestandum de observandis statutis et consvetudinibus ipsius Strigoniensis vei alterius ecclesie, in qua huiusmodi dignitas vei personatus seu officium forsan fuerit, solitum iuramentum, dummodo in absentia sua per procuratorem ydoneum, et cum ad ecclesiam ipsam accesserit corporaliter illud prestet. Seu si hodie alii vei aliis, super equali vei equalibus gracia seu graciis in eadem ecclesia litteras nostras duxerimus concedendas; Nos enim tam illas quam presentes effectum sortiri volumus quacumque constitutione apostolica contraria non obstante. Aut quod dictus Ladizlaus Zagrabiensis cum prepositura et Quinqueecclesiensis canonicatus et prebendas obtinet ac dudum sibi, ut asseritur, de canonicatu et prebenda Bosnensis ecclesiarum, tunc certo modo vacantibus, auctoritate apostolica gratiose fűit concessum provideri. Volumus autem, quod idem Ladizlaus, quamprimum vigore presentium huiusmodi dignitatem vei personatum seu curatum officium fuerit pacifice assecutus, eandem preposituram, quam ex tunc vacare decernimus, omnino prout etiam ipse Ladizlaus ad id se sponte obtulit, dimittere teneatur. Et insuper, si dictus Ladizlaus ad hoc repertus fuerit ydoneus, ut prefertur, ex nunc perinde irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vei ignoranter contigerit attemptari, ac si die date presentium huiusmodi dignitatem vei personatum seu officium, si qua vei si quis aut si quod tunc vacabit vei cum vacaret, quam vei quem seu quod idem Ladizlaus ut premittitur acceptaret, conferendam seu conferendum eidem Ladizlao post acceptationem huiusmodi donationi apostolice cum interpositione decreti duxissemus specialiter reservandam vei etiam reservandum. Dátum Romé apud Sanctum Petrum, quinto Idus Novembris anno primo.