Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1389–1396. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/3.)

sui vacans conferebant, antequam ei, qui vigore litterarum apostolicarum ius acceptandi habuit, innotuisset; quinimo non defuit casus, quo vigore litterarum apostolicarum beneficio provisum, licet illud iam tenuisset ac possedisset, spoliarunt, et loco illius alium denominarunt. Maria Regina, Sigismundusque Rex contra provisiones beneficiorum capitularium, per Summum Pontificem factas, non modo nihil exceptionis habuere, quinimo, quandocunque sacerdotum, suis in servitiis constitutorum, aliorumque fidelium obsequia remunerari beneficiis ecclesiasticis cupierant, supplicantes coram Pontifice comparuere.

1 Maximé ideo miranda agendi ratio Sigismundi regis, in primordiis regiminis a. 1394 inaugurata. Posonii commorans certior redditus est alienigenas in Capitulo Posoniensi beneficia occupare, ex quo difficultates et scandala orta erant. Protestatur: se esse verum patronum ecclesiae Posoniensis, adeoque collationem beneficiorum ad ipsius dispositionem pertinere. Proinde sub poena amissionis beneficii praecipit Capitulo Posoniensis ecclesiae, ut tales alienigenas sine sua licentia et annuentia speciali et expressa minimé recipiant, etiamsi litteras apostolicas vei legatorum eius habuerint.

2 Haud multo post Nicolaus, filius Hartmanni, presbyter Vindobonensis, qui adhuc ante 21. Januarii a. 1391. litteras apostolicas impetravit, pro assequendis canonicatu Posoniensi atque parochia de Aichaich, Pataviensis dicecesis, 21-a Januarii autem eiusdem anni in canonicum Frisingensis, Agriensisque ecclesiarum et archidiaconatum Ujváriensem denominatus est: 3 Posonii comparuit, litterasque apostolicas collationales ostendens, quendam canonicatum vacantem sibi postulavit. Capitulum postulatum reiecit. Tunc Nicolaus presbyter — limites potestatis suae transgrediens, ultrici ira raptus — ecclesiam capitularem interdicto ecclesiastico subiecit. Capitulum vero querela sua regis aures pulsavit. Hic voluit, ut mandatum suum primum in vigore suo persisteret. «Cum — inquit — nos neminem bullatum, specialiter alinigenam, beneficia ecclesiastica intenutis regni obtinere 1 Ad commendationem utriusque Joannes, canonicus Transilvanus, praeposituram ; ad coromendationem Marice Andreas de Parlag, Capellanus suus, canonicatum Varadiensem, Paulus de Tarkő praeposituram Dömösiensem; ad commendationem Sigismundi Joannes Usk, nótárius regalis, Transilvanum, Andreas de Pél Nitriensem, Ladislaus, clericus Varadiensis dicecesis, Varadiensem canonicatus, Paulus de Zala, canonicus Scepusiensis, custodiam Colocensem, Ladislaus, canonicus VeteroBudensis, praeposituram ecclesiae Omnium Sanctorum Vesprimii assequuntur. 2 Mandatum regale a 1394. 25-a Mártii editum in Tabulario Capituli Posoniensis. Publici iuris fecit Knauz in ephemeridibus: Magyar Sión. 1863. pagina 411. 3 Vide bullám huius tomi Nro. CLV11I. b*