Fraknói Vilmos: Oklevéltár a magyar királyi kegyuri jog történetéhez. (Budapest, 1899.)

Dátum . . . feria secunda proxima post festum beati Georgii martiris anno domini millesimo quingentesimo primo. (A szent-mártoni főapátsági levéltárban. 26. capsa. Q.) LL 1501. május 6. II. Ulászló intézkedik, hogy a pannonhalmi monostorban megtartott általános rendi gyűlés által hozott s a szigorú szerzetesi szabályok felújítását czélzó rendszabályok foganatosíttassanak. Wladislaus Dei gracia rex Hungarie et Boliemie, etc. fidelibus nostris universis et singulis abbatibus et abbacias tenentibus, sive conventibus, aut prioratibus, ubivis in hoc regno nostro Hungarie et partibus eidem subiectis existentibus, presentes visuris salutem et gráciám. Ex litteris nostris tam anno proxime elapso, quam eciam nuper ad capitulum generale, in monasterio sancti Martini sacri montis Pannonié in festő beati Georgii martiris proxime preterito celebratum, emanatis superinde per nos et reverendissimum dominum Petrum Reginum cardinalem et de latere legatum, auctoritate sua qua in hoc regno fungi dinoscitur, intelligere potuistis, qualiter nos omnes abbacias reformari et pristino statui restituere decrevimus. Nos itaque ipsas litteras in vigore relinquentes et reddentes, et ipsum capitulum celebratum et statuta in eodem edita pro rato habentes. damus auctoritatem et facultatem visitatoribus in capitulo electis, iuxta eorum statuta, universas abbacias visitandi et fratres corrigendos corrigendi, et eorum, qui proprietarii sunt, omnia bona mobilia et immobilia aufferendi, contumaces et rebelles tam temporali, quam spirituali pena ad ordinis observanciam coercendi. Quare volumus et íidelitati vestre harum serie firmissime committimus et mandamus, quatinus acceptis presentibus, dum et quando visitatores ad vos et in médium vestri pervenerint, eosdem honorifice, secundum ordinis statuta, acceptare, atque ea, que pro ordinis reformacione fecerint, exequi permittere et eisdem obtemperare per omnia debeatis, sub pena per eosdem infligenda. Nam alioquin commisimus et presentibus strictius committimus fidelibus nostris comitibus, vei vicecomitibus et iudicibus nobilium illorum comitatuum, in quibus aliter facere attemptaverint, ut ipsi ipsis visitatoribus omni assistencia et auxilio adesse debeant et teneantur, auctoritate nostra presentibus ipsis in liac parte attributa mediante. Aliud ergo facere nulla racione presumpmatis, presentibus perlectis exhibenti restitutis.