Fraknói Vilmos: Oklevéltár a magyar királyi kegyuri jog történetéhez. (Budapest, 1899.)

Martini sacri montis Pannonié ordinis sancti Benedicti .Jauriensis diocesis, per beatum Stephanum, primuni Hungarie christianum regem fundatum et a clare memorie regibus Hungarie, ipsius maiestatis tue predecessoribus, privilegiis et prerogativis, apostolica auctoritate contirmatis et inconcusse observatis decoratum, primum et principale monasterium in eius Hungarie regno fore noscatur, ac illius abbates, qui liactenus fuerunt, in omnes abbates et monacbos dicti ordinis in ipso regno prelaturam et superioritatem, ut primi et principales inter illos, bactenus habuerint et exercuerint, ac alii abbates et monaehi capitulis per ipsos abbates dicti monasterii sancti Martini pro tempore celebratis semper interfuerint, illorumque constituciones et decreta observaverint, nicbilominus tamen nonnulli ex abbatibus ordinis et regni buiusmodi. quoniinus dilecto íilio Mattbeo abbati dicti monasterii sancti Martini, eorum primo abbati obediant, ac eius iurisdictionem ab eis excuciant, et ut pro libito et arbitrio eorum nullius formidata censura vivere valeant, exempcionem a superioritate ipsius abbatis sancti Martini a nobis impetrare intendant, ac propterea eadem maiestas tua liumiliter nobis supplicaverit, ut abbates et monachos propterea ad nos recursum habentes, et vitám ab omni divina et humana censura liberam sibi ponere satagentes, ab eorum conatibus depellere et ad monastice discipline observanciam reducere curaremus; nos, qui ex pastorali officio religionis decus et venustatem ac reguláris observancie conservacionem synceris desideriis affectamus, pium et meritorium apud Deum maiestatis tue zelum plurimis in Domino commendantes, ac privilegia et indulta monasterio sancti Martini et illius abbati prefatis concessa infringere, vei illis derogare, aut preiudicare nullo modo intendentes, sed ut prosperos complectatur successus, nos graciosos et favorabiles exhibere volentes, eandem maiestatem tuam in Domino requirimus et hortamur attente, quatenus predecessorum tuorum et potissimum genitoris tui, qui ipsum monasterium sancti Martini et illius abbates et monachos, tamquam caput et originem ipsius ordinis in dicto regno, iuxta privilegia eis concessa, omni favore prosecuti et tutati sünt, vestigiis inherendo, monasterium ipsum sancti Martini et illius abbates et monachos, presertim circa novam reformacionem inceptam, divine maiestatis intuitu, benigno desiderio ac pio affectu sic syncere commissos habeas et eis favoribus benivolis asistas ac eos in omnibus eorum privilegiis tam Romanorum pontiíicum, nostrorum, quam regum predecessorum tuorum tuearis et manuteneas, quod monasterium predictum sancti Martini et illius pro tempóra abbates et monaehi, in prospero et felici statu valeant