Fraknói Vilmos: Oklevéltár a magyar királyi kegyuri jog történetéhez. (Budapest, 1899.)

humiliterque ac devote, ut patrocinio litterarum nostrarum commendatitiarum eidem benigne gratioseque annueremus, quo aliquem ex ordine ipso ad hoc idoneum, vita et moribus commendabilem, ad Gallias mittere posset, ad fundamentum et caput ipsius ordinis, qui archiabbas vocatur, a quo etiam generáli ipsius ordinis capitulo pro perpetua salutarique ordinis reformatione aliqua capitula articulosque aliquos inde reportare posset. Qui cum ex eiusmodi nostra annuentia. matúra praehabita deliberatione, fideleni nostrum venerabilem et religiosum fratrem Urielem de Majtheny prepositum ecclesie de Thurocz, professum eiusdem ordinis delegisset ex hincque tamen rediisset ad nostrumque conspectunique, una cum religioso et venerabili patre Francisco de Feghvernek preposito ecclesie de Saagli, similiter eiusdem ordinis professo, ex communi prepositorum et fratrum Premonstratensium in regno hoc nostro Hungarie existentium voluntate accessisset, exhibuerunt nobis et produxerunt certas literas prefati archiabbatis et capituli simul generális ordinis ipsius Premonstratensis, in oppido sancti Quintini in Viromandia celebrati, sub dato decimi diei mensis Maii. anno millesimo quingentesimo decimo emanatas, sigillo eorum autentico impendenti communitas, certos articulos et capitula reformationem et restaurationem necessariam ordinis vite et conversationis eorum tangentes, in se continentes, priori devotionis et intimé affectionis zelo maiestati nostre supplicantes, ut ipsas litteras et omnia in eis contenta ratas, gratas et accepta habentes, nostra regia authoritate litterisque nostris roborare et confirmare, et notanter caput alios (így) et sanctionem illám ipsorum, ubi emergentibus pro tempore legitimis vacantiis ecclesiarum et prepositurarum eius ordinis huius ipsius regni, de eligendis a solo ipso ordine prepositis agitur, admittere et acceptare, huiusmodique sanctione et constitutione ipsis fratribus et ordini perpetuo utendum et agendum annuere dignaremur. Nos igitur, qui nostra hac etate et vita nobis a Deo optinio maximo in eum ut existimamus potissimum finem data et concessa, ut sub ditione nostra quasque professiones ordinum in cultu et fervore divino aliquantisper tepentes in melius, nostra in eo singulari ac salutari opera et studio adhibito, quantum possumus, reformemus, buiusmodi cultum divinum adamplificare in regnis ac dominiis nostris in laudem Dei et eius plebis christiane salutare exemplum volumus, sunimoque zelo intendere cupimus; volentes amplitudini simul et incremento Deo famulantium non solum favere, sed pro nostra in religionem nostram sanctam summa et singulari devotione eos in largitis et concessis etiam conservare, accepta et admissa supplican-