Teleki József gróf: Hunyadiak kora Magyarországon. Oklevéltár. XI. (Pest, 1855.)

tur, Literis nostris mediantibus eisdem Joanni et Michaeli in perpetuum remittere, et resignare mandaverit, et commiserit, Tamen antefatus Georgius Tablijasij, ac Ladislaus íiüus eiusdem, hujusmodi Litteris nostris gratiosis, ac mandatis superinde transmissis, minimé curatis, prescriptas haereditates, portionesque, ac Jura possessionaria, et Bona antefatorum Joannis et Michaelis usque modo eisdem remittere, ac relaxare nullatenus curavissent, et neque curarent etiam in praesenti, easdem, et eadem contra formám praemissae relaxationis gratiosae nostrae erga se conservando in ipsorum Juris praejudicium ac nostri mandati contemtum manifestum. Quare idem Michael in sua ut dictum est, ac antefati Joannis Patris sui personis nostrae Maiestati instantissime ex novo suplicare curavit, ut nos semota, et abjecta omni gravedine nostri cordis ab eisdem, oblitaque nota predicta, quam ipsi modo praemisso contra nostram Majestatem incurrissent, capitibus ipsorum, nec non praemissis haereditatibus, ac Juribus possessionariis, et bonis ipsorum universis, ex novo, ac de novo gratiam, et misericordiam facere, easdemque haereditates et bona ipsorum eisdem in perpetuum relaxare, remittique , nec non eosdem per Vajvodas nostros in dominio eorundem de caetero pacifice conservari, et protegi facere dignaremur gratiose. Unde nos qui cunctorum subditorum nostrorum humillimas et condignas suplicationes exaudire solemus, et admittere, exaudita itaque antefata suplicatione prefati Michaelis nostrae Majestati modo praemisso porrecta, tam ex co, potissime vero ad humillimam, et singularem intercessionem fidelis nostri dilecti Reverendi in Christo Patris Domini Joannis Episcopi Ecclesiae Agriensis propterea nobis factam de gratia nostra speciali, animoque deliberato, ac potestatis nostrae plenitudine, praefatorum etiam Dominorum Praelatorum Baronum, et Regni nostri Nobilium inducti consilio praematuro, eisdem Joanni, et Michaeli de Morgonda, relegata et abjecta omni cordis nostri gravedine, sicuti, et quemadmodum per prius mediantibus prioribus Litteris nostris gratiosis, ita et nunc ex novo, et de novo super cunctis ipsorum Excessibus, Capitibus, nec non haereditatibus, Juribusque possessionariis, et Bonis ipsorum quibusvis, gratiam