Nagy Imre–Páur Iván–Ráth Károly–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius I. (Győr, 1865.)
trinas diuisissent et ipsis ex eisdem terris coequales partes statuissent, vniuersas autem alias vtilitates predictarum possessionum iam diuisarum videlicet piscinas, aquas fluui Chylz et piscaturas in eodem fluuio habitas, prata terras pascuales, et alias quaslibet vtilitates partibus communiter vti commisissent, Item possessionem Stoal nec non possessionarias porciones eorundem filiorum Johannis in possessionibus ZentheMolunsuk Marchalteu et Guth vocatis habitas idem fily Johannis communiter prout actenus eedem herbaliter inter ipsos diuise exstitissent et possesse comrnisissent et reliquissent vtendas et possidendas, Saluo tamen Jure ecclesie nostre in dicta possessione Marchalteu vocata habito remanente, comrnisissent eciam partibus volentibus vt in terris desertis in finibus dictarum possessionum ipsarum parcium existentibus, eedem partes easdem terras inter se prius diuidendo et specialiter exutraque parte predicte Insule Barsthew nuncupate in prefata Beus habi te, Curias prose ipsis edificandi et ordinandi ac Jobagiones collocandi liberam haberent facultatem, Eo tamen modo, vt aliqua ipsarum parcium maiorem porcionem in dictis terris desertis prose occupare non possit nec valeret, Sed equaliter inter easdem prius vt premittitur eedem terre diuiderentur, quasdam autem porciones possessionarias in possessione Nyek vocata habitas dicti Omodeus et lothardus asserendo ipsas suas fore proprias inpignoraticias in ipsam diuisionem non admisissent, In cuius rey memóriám perpctuamque firmitatem presentes litteras nostras prinilegiales ad instantem petieionem ipsarum parcium fecimus emanari pendentis sigilli nostri munimine Roboratas, Dátum quarta feria proxima ante festum natiuitatis beate Marié virginis gloriose, Anno domini M m 0, CCC™, octogesimo. presentibus Honorabilibus viris dominis, Lorando preposito, Nicolao lectore Johanne, Cantore, et Dominico Custode, ecclesie nostre existentibus, Ceterisque dominis et Canonicis in eadem residentibus. Két eredeti példánya börhártyára irva, ép állapotban, a marczaltöi levéltárban I. fiók 1 cs. 16 sz. a. őriztetik. Egyikről rózsaszín, a másikról zöld-veres selyem sinóron függ a pecsét. V é g h e 1 y D.
