Nagy Gyula: A nagymihályi és sztárai gróf Sztáray család oklevéltára. I. (Budapest, 1887.)
ecclesiam sancte Anne in dicta villa Eghazastara fundatam, et ipsam ecclesiam in duas partes dividendo, videlicet de fenestra sanctuarii intrando et per hostium (így) eiusdem exeundo, currit versus plagam occidentalem et iungit unum rubum spinarum, circa quem est una meta terrea; adhuc versus dictam plagam currendo, cadit in annotatum fluvium Labruch (így), in ripa cuius est una meta terrea, et ibi terminatur. Item mete dictas duas possessiones Eghazastara et Felstara vocatas separantes et disiungentes, iuxta assertionem eorumdem regiorum et nostrorum hominum, taliter protenduntur: prima enim meta incipit a plaga orientali de monte Weker dicto, et ab ipso monte descendendo cadit in quendam rivulum, qui directe currendo descendit ad locum Zeukemortunhaza dictum; adhuc in eodem rivulo versus plagam occidentalem descendendo, venit ad memoratam silvam Egruserdeu vocatam ; abhinc circa eandem silvam per modicum spatium currendo, venit ad unam metam terream; adhuc ad ipsam plagam occidentalem pergendo, cadit in memoratum fluvium Laburchwvze, in portu cuius est una meta terrea, et ibi terminantur. Item eedem partes ex communi consensu villám WYSK vocatam, similiter divisione inter se habita, reliquissent dictis filiis Andree, aliam vero dimidietatem ipsius possessionis Buruch, in dicto comitatu Zemliniensi existentem, pro eadem possessione Wysk statuissent in ius et proprietatem annotatorum filiorum Jakow et heredum suorum, cum quibuslibet utilitatibus earumdem perhempnaliter possidendas. Mete autem per quas eedem possessiones Wysk et Buruch a dicta possessione Eghazastara separantur, taliter initium currendi assumpsissent: prima enim meta incipit in monte Weker, in capite cuiusdam rivuli Zuhazubugya vocati a plaga septemtrionali, et in ipso rivulo descendendo versus plagam meridionalem, ubi de predicto rivulo ad plagam orientalem exeundo, venit ad unam metam terream; adhuc currendo in quodam loco vulgo ligeth vocato, iungit antiquam stratam, et in eadem currendo intrat quandam silvam faginam; adhuc ipsam transeundo cadit in quendam rivulum Nogzubugya vocatum, in ripa cuius est una meta terrea, et ibi terminatur. Eandem vero possessőt egy 1406 évi határlevél világosan így magyarázza : quandam fornacem ccmcnli antiquam et inveteratam pro meta demonstrassent quam vulgo me^pest appellassent. Ha^ai Okmt. 1. ?oo. I. — Megjegyezzük, hogy a Zemplén vármegyei mai NESZPEST község neve még a xvi-ik században is MEZPEST-nek íratott.
