Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 7. (Budae, 1842.)

I. D e c u s Regium Hungariae. Supremum Regum nostratium decus a nrirnordio fuerat Corona, a Siluestro II. Pontifice Romano Stepliano Duci Anno lOOO-o per Astricum Colocensium praesulem submissa; ideo sacra dicta. Fuerat ea clausa, mox cum diademate aperto, a Michaele Duca , Orientalis lmperante, Gejsae Duci submisso , ab hoc vel certe a fratre ipsius Ladislao vnita. Conseruabatur primitus in Basilica B. Mariae V. Albae regali, per capituli huiatis custodem. V. Jos. Koller de Corona regni. 2) Obtento Primatum consensu regis coronatio; seu coronae capiti regis per Arcliiepiscopum Strigoniensem solennis impositio , primum Strigonii deinceps Albae regiae in dicta Basilica. Cuius vertici corona S. Stepliani liaud fuerat imposita, aut non per Strigoniensem Antistitem, dum licuit, auctoritas inualida, aut controuersa manserat: \.Comitem de Rewa, de corona regni, ac Codicem Dipl. de Caroli Roberti coronationibus. 3) Crux Duplicata, cum lemmate Apostolici: fuerat vna cum Corona per eumdem Papam Stephano submissa: „Stephanus quarto a patris obitu anno Astricum Praesulem, qui etiam Anastasius dictus est, ad sacra Apostolorum limina misit, a Petri, Apostolorum Principis, successore , petiturus, —vt ipsum Ducem regio cohonestaret diademate — Pontifex precibus illius libenter annuit; crucemque ante Regem, ceu Apostolatus insigne, gestandam adiunxit: Ego, inquit, sum Apostolicus, at ille merito Apostolus dici potest, cuius opera tantum populum sibi Christus aquisiuit." Hartuicus in vita S. Stepliani edit. Pray p. 131. sqq. Ilaec crux in coronationis solenuiis ante regem defertur.