Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 5. (Budae, 1834.)

factum , et sinrstram eiuscfem — fitiem , et maiorem caedem regni nostri, et sempiternum opprobrium sustinuissemus; quo audito praetactus — perterritus, faciei suae mutatus colore respondebat quasi vacilando, quod ipse in praemissis accusationibus dicti Comitis — — penitus innocens esset et immunis, insuper omnia verba vituperiosa, qae in mundo sunt, et fieri possunt, eidem irrogauit coram nostra regia Maiestate; vbi etiam praetactus — — in signum suae innoeen— tiae, non valens vltra tempus redimere, nec bonam, nec malam famam sibi imminentem vlterius auferre, in conspectu nostrae regiae Maiestatis pugnare intendebat cum aduersario suo supradicto. Sed quia nobis et dictis Baronibus nostris visum extitit, vt super tali acceptatiene, et feruenti incusatione, per formam iuris esset procedendum ; ideo nos consultu, et indultu Baronum et militura nostrorum sano et salubri eonsilio admisimus sententias isto modo • quod praedictae partes — die post — festum iam venturum, in curia nostraregia, et coram nostra, — Maiestate, nec non in praesentia omnium Baronum, et regni no-stri Procerum, in solis Camisiis suis, et duobus acutissimis ensibus se se in area certaminis spuciter (?) inuadere, et super praemissis accusationibus ictibus ipsorum ensium se ipsos excusare, vsque ad punctum mortis debeant, et teneantur ; nos. enim tunc illum, qui superatus fuerit, debita poena puniemus, prout de iure fuerit opportunum in filios filiorum et heredes. Datum etc. — lndidciu. p. 9.