Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 4. (Budae, 1834.)

Laurencio , filio Nicolai de Villa Tohannis, ac fi­liis suis Paulo, Iacobo, et Iohanne, que partes co­ram nobis confesse sunt oraculo viue vocis , quod propter bonum pacis et commodj inter eos ac eo­rumdem successores, habend. perpetuo , et tenen­duin , future litis materiam precauentes, metas seu gades, ipsarum parcium possessiones et hereditates coinmetaneas diuidentes collocauerint, seu distin­xerint per hunc modum: prima meta incipit, loco molendini Munkach nominato derelicto, a Mun­kach quondam filio suo Voyk, iuxta aquam Lagi­na, deinde procedit directe contra meridiem per rubetum ad montein vnum, in quo due mete ter­ree sunt erecte, dehinc descendit versus fluuium Ilernad, iuxta semitam, vbi sunt due mete terree elevate, post haec protenditur ad lerras arabiles ad locum arboris piri, in quo est vna meta terrea ele­uata, et transiens Hernad, currit versus montem per terras arabiles, vbi iterato due mete terree sunt erecte, abinde ad montem, in cuius cacumine due mete coliocantur, de quo transit ad pratum Stoyk, in quo est vna meta terrea, deinde conuer­titur versus orientem supra montem, vbi sunt mele due vltime situate, et sic inter dictas possessiones, mete plenarie sunt signate , prout in priuiiegio da­to Magistro Thobie filio Ladislai, pie recordacio­nis, Ladislai quondam regis Hungariae, lucidius est expressum. Vt igitur signacio seu distinctio meta­tarum possessionum prescriptarum rata •inuiolabi­liter ac irrefragabilis inter partes premissas, ac eorum heredes, heredumque successores perhenni­ter perseueret, nee super ipsis a modo possit con­tencio suboriri, ad petitionem partium in memo­riam huius rei perpetuamque firmitatein presen-

Next

/
Oldalképek
Tartalom