Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 4. (Budae, 1834.)

An. Ch. 1367. Idem Ludouicus litteras suas Ducibus Austriae A. 1362. concessas , alienatas irritat. Nos Ludouicus, D. gr. rex Hungariae — et Elisabeth eadem gr. senior regina , eiusdem regni suagenitrix, quia de facili a memoria labitur hominum, quod non serenat lucida series litterarum; ea propter ad cunctorum notitiam deducimus per presentes, quod nos publice fatemur in hys scriptis, litteras serenissimorum Principum DD. Rudolphi, Friderici, Alberti, etLeopoldy, ducum Austrie, Stirie et Karinthie — sigillis ipsorum, nec non episcoporum, prelatorum, baronum, et ciuium eorumdem vallatas , et communitas habuisse sub hys verbis: Nos Rodolphus (v. ad an. 1562.) Verum quia praefati Domini Duces Austri Jitteras colliganciarum, et confederationis tenoris superius expressati, quas ipsis alias donauimus, sanas et integras reddiderunt, ob quod ad restitutionem suarum litterarum consimilis tenoris, quas nobis donauerunt, ipsis nos ex dicta ordinatione inter nos et eos habita , conspicimus obligari, prout etiam illustris Princeps Viadislaus, Dux Opulensis, consanguineus noster karissimus, se nostro nomine, et de speciali nostro mandato, ad manus serenissimi principis ac domini D. Karoli IV. Romanorum Imperatoris semper Augusti, et Wohemiae regis, fratris nostri karissimi, predictis Ducibus, suis litteris et promissionibus, bona fide, firmiter obligauit; et quia dicte littere praefatorum Dominorum Ducum in nostro conseruatorio, casu accidente fortuito , deperdite, alienate, existunt et amisse, nec easdem habito exinde diligenti scrutinio inuenire